Wikipedia

Rameau Thierry Sokoudjou

kameruński judoka i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Rameau Thierry Sokoudjou (ur. 18 kwietnia 1984) − kameruński judoka oraz zawodnik MMA[1]. W czasie swojej kariery walczył we wszystkich największych organizacjach MMA na świecie - PRIDE FC, UFC, DREAM, Strikeforce i Bellator, międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej z 2011.

Rameau Thierry Sokoudjou
Ilustracja
Sokoudjou na oficjalnym ważeniu przed galą Pride 33
Pseudonim

The African Assassin

Data urodzenia

18 kwietnia 1984

Obywatelstwo

Kamerun

Wzrost

178 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

judo, BJJ

Debiut

2006

Kategoria wagowa

superciężka
ciężka
półciężka

Klub

Team Quest
MMA Factory

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

37

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

13

Przez poddania

1

Przez decyzje

4

Porażki

18

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 9 grudnia 2022.

Kariera w judo edytuj

Treningi judo podjął w wieku około 5 lat. Jako junior zdobył trzykrotnie mistrzostwo kraju. Jego celem był udział w igrzyskach olimpijskich w 2004 roku, więc w wieku 17 lat wyjechał do USA, w poszukiwaniu lepszych warunków treningowych. W 2001 roku wygrał mistrzostwa Kalifornii oraz międzynarodowe mistrzostwa USA (US Open) w kategorii open. W 2003 roku ponownie zwyciężył w mistrzostwach stanowych, a w US Open zajął 3. miejsce. Powrót do ojczyzny i wzięcie udziału w kwalifikacjach olimpijskich uniemożliwiły mu jednak problemy wizowe[2].

Kariera MMA edytuj

Wczesna kariera edytuj

W 2004 roku otrzymał angaż w czołowym amerykańskim klubie MMA, Team Quest jako sparingpartner i instruktor judo. Pomagał tam Danowi Hendersonowi w przygotowaniach do walki z Kazuhiro Nakamurą oraz Rulonowi Gardnerowi przed jego starciem z Hidehiko Yoshidą. W 2006 roku Sokoudjou sam zadebiutował w profesjonalnych mieszanych sztukach walki. W swoich trzech pierwszych walkach zanotował dwie wygrane i jedną porażkę[2].

PRIDE FC edytuj

Henderson, mistrz PRIDE FC w wadze półśredniej, polecił Sokoudjou właścicielom tej ówcześnie największej organizacji MMA na świecie. Dzięki temu w lutym 2007 roku Kameruńczyk zadebiutował na gali PRIDE 33 w Las Vegas przeciwko Antônio Rogério Nogueirze. Brazylijczyk, czołowy zawodnik MMA świata w wadze do 93 kg oraz mistrz swojego kraju w boksie amatorskim, był uważany za zdecydowanego faworyta (bukmacherzy przyjmowali na niego zakłady w stosunku 16-1). Sokoudjou znokautował go jednak w zaledwie 23 sekundy[3]. Niecałe dwa miesiące później stał się sprawcą kolejnej niespodzianki, gdy podczas PRIDE 34 w Saitamie znokautował w pierwszej rundzie utytułowanego grapplera i byłego pretendenta do mistrzostwa PRIDE w wadze średniej, Ricardo Aronę. Jak się wkrótce potem okazało była to ostatnia gala PRIDE FC w historii, bowiem organizacja ta została zakupiona przez właścicieli konkurencyjnego UFC[4].

UFC edytuj

Kilka miesięcy później Sokoudjou sam stał się zawodnikiem UFC, podpisując kontrakt na trzy walki. W pierwszej, rozegranej w grudniu 2007 roku w Las Vegas (UFC 79) przegrał przez poddanie z przyszłym mistrzem w wadze półciężkiej, Lyoto Machidą. W drugiej wygrał z Kazuhiro Nakamurą (UFC 84), jednak w ostatniej (UFC 89) został znokautowany przez Brazylijczyka Luiza Cané, co spowodowało, że UFC nie przedłużyło z nim kontraktu[4].

DREAM edytuj

Po odejściu z UFC, w styczniu 2009 roku stoczył przegraną walkę z Renato Sobralem na gali Affliction: Day of Reckoning, po czym powrócił do Japonii, aby wystartować w DREAM Super Hulk GP − turnieju bez podziału na kategorie wagowe organizacji DREAM. W rozegranym w maju 2009 roku ćwierćfinale pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie byłego zawodnika K-1 Jana Nortje. W październikowym półfinale miał się początkowo zmierzyć z byłym mistrzem DREAM w wadze średniej, Gegardem Mousasim, jednak Holender wycofał się z turnieju. Zastąpił go Bob Sapp, którego Sokoudjou wyeliminował przez TKO w pierwszej rundzie. Finał turnieju odbył się 31 grudnia, podczas sylwestrowej gali Dynamite!! 2009 w Saitamie. Sokoudjou przegrał przez nokaut w trzeciej rundzie z Ikuhisą Minową[5]. Wcześniej, bo w październiku, doszło w końcu do walki Kameruńczyka z Mousasim, tym razem jednak pod egidą amerykańskiej organizacji Strikeforce. Mousasi wygrał przed czasem w drugiej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze.

Lata 2010-2015 edytuj

Od 2010 roku Sokoudjou walczy ze zmiennym powodzeniem dla mniejszych organizacji, m.in. na terenie Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Australii i Izraela.

19 marca 2011 roku wystąpił po raz pierwszy w Polsce, gdzie wygrał podczas KSW 15: Współcześni Gladiatorzy przez TKO z Janem Błachowiczem, zdobywając międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej[6]. W walce rewanżowej 26 listopada 2011 podczas KSW 17: Zemsta uległ Błachowiczowi decyzją sędziów po 3-rundowej walce[7].

Po prawie roku przerwy stoczył wygrany pojedynek w Rosji nokautując już w 1. rundzie wysokim kopnięciem w głowę Rosjanina Dienisa Komkina[8].

Następnie w 2014 roku związał się z Bellator MMA, gdzie zanotował dwie wygrane przed czasem, w tym pierwszy raz w karierze przez poddanie rywala oraz raz musiał uznać wyższość rywala[1]. W czerwcu 2015 Bellator MMA ogłosiło zwolnienie z kontraktu Sokoudjou[9].

3 października 2015 podczas gali Abu Dhabi Warriors przegrał przez nokaut w trzeciej odsłonie z byłym pretendentem do pasa UFC, Paulem Buentello[10].

2016-2017 edytuj

W październiku 2016 wrócił do polskiej federacji KSW, tocząc ponownie walkę o mistrzostwo wagi półciężkiej z Tomaszem Narkunem na gali KSW 36: Trzy Korony, ostatecznie przegrywając przez TKO pod koniec pierwszej rundy[11].

Kolejną porażkę w Konfrontacji Sztuk Walki zanotował 27 maja 2017 podczas KSW 39: Colosseum na Stadionie Narodowym w Warszawie, ulegając na punkty (29:28, 29:28, 28:29) Łukaszowi Jurkowskiemu[12].

15 czerwca 2017 na M-1 Challenge 80 w chińskim Harbin został znokautowany przez Rosjanina, Siergieja Charitonowa w 40. sekundzie pojedynku[13].

28 października 2017 zdobył pas mistrzowski federacji Australian FC wagi półciężkiej, pokonując przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Australijczyka, Jamiego Abdallaha[14].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

  • 2010: DREAM Super Hulk Grand Prix - finalista turnieju wagi otwartej
  • 2011: międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej
  • 2017: mistrz Australian FC w wadze półciężkiej

Judo edytuj

  • 1997: Mistrzostwa Kamerunu w judo - 1. miejsce (juniorzy)
  • 1998: Mistrzostwa Kamerunu w judo - 1. miejsce (juniorzy)
  • 1999: Mistrzostwa Kamerunu w judo - 1. miejsce (juniorzy)
  • 2001: US Open - 1. miejsce w kat. otwartej
  • 2001: Silver State Championship - 1. miejsce
  • 2001: Golden State Championship - 1. miejsce
  • 2002: California State Championship - 1. miejsce
  • 2003: Golden State Championship - 1. miejsce
  • 2003: US Open - 3. miejsce w kat. 100 kg

Lista zawodowych walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 19-18   Jamie Abdallah (7-1) TKO (ciosy pięściami) 2 2:42 AFC / Kunlun Fight - Kunlun Fight MMA 16 28.10.2017   Melbourne Zdobył pas mistrzowski AFC w wadze półciężkiej. Main Event
Przegrana 18-18   Siergiej Charitonow (25-7) KO (prawy prosty) 1 0:40 M-1 Challenge 80: Kharitonov vs. Sokoudjou 15.06.2017   Harbin Walka w wadze ciężkiej.
Przegrana 18-17   Łukasz Jurkowski (15-10) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 39: Colosseum 27.05.2017   Warszawa
Wygrana 18-16   Marcelo Tenorio (4-4) TKO (ciosy pięściami) 1 ? Australian FC 18: Night 1 14.04.2017   Szanghaj Main Event.
Przegrana 17-16   Thiago Silva (17-5) TKO (ciosy pięściami) 3 2:37 Fight2Night 1 04.11.2016   Rio De Janeiro
Przegrana 17-15   Tomasz Narkun (12-2) TKO (ciosy pięściami) 1 4:38 KSW 36: Trzy Korony 01.10.2016   Zielona Góra Wallka o pas mistrzowski KSW w wadze półciężkiej. Co-Main Event.
Wygrana 17-14   Matt Hamill (10-7) TKO (ciosy pięściami) 1 0:37 Venator FC 3: Palhares vs. Meek 21.05.2016   Mediolan
Przegrana 16-14   Paul Buentello (33-16) TKO (ciosy pięściami) 3 3:12 Abu Dhabi Warriors 3 10.03.2015   Abu Zabi Walka w wadze ciężkiej
Przegrana 16-13   Linton Vassell (15-4) TKO (ciosy pięściami) 2 3:18 Bellator 134 27.02.2015   Uncasville
Wygrana 16-12   Malik Merad (19-11) TKO (łokcie) 2 4:04 Bellator 127 03.10.2014   Temecula
Wygrana 15-12   Terry Davinney (10-7) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:16 Bellator 121 06.06.2014   Thackerville
Przegrana 14-12   Konstantin Erokhin (4-1) KO (ciosy pięściami) 1 2:28 Fight Nights: Battle of Moscow 14 07.12.2013   Moskwa Walka w wadze ciężkiej
Przegrana 14-11   Evgeny Erokhin (4-1) TKO (kolana) 3 4:40 Pankration: Mayor Cup 2013 25.05.2013   Chabarowsk Walka w wadze ciężkiej
Wygrana 14-10   Seung Bae Whi (7-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Road FC 11 13.04.2013   Seul
Wygrana 13-10   Denis Komkin (13-10) KO (wysokie kopnięcie na głowę) 1 1:00 MFP: Battle Of Empires 2 15.12.2012   Chabarowsk Walka w wadze ciężkiej
Przegrana 12-10   Jan Błachowicz (13-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 17: Zemsta 26.11.2011   Łódź Stracił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 12-9   Ryan Jimmo (15-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 MFC 31 07.10.2011   Edmonton Walka o pas mistrzowski MFC w wadze półciężkiej
Wygrana 12-8   Roy Boughton (5-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Score Fighting Series 1 10.06.2011   Mississauga
Wygrana 11-8   Jan Błachowicz (12-2) TKO (niezdolność do walki) 2 5:00 KSW 15: Współcześni Gladiatorzy 19.03.2011   Warszawa Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Co-Main Event
Wygrana 10-8   Valdas Pocevicius (33-24-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Israel FC: Genesis 09.11.2010   Tel Awiw-Jafa
Przegrana 9-8   Szamil Abdurachimow (10-1) TKO (ciosy pięściami) 3 2:17 ADFC: Round 2 22.10.2010   Abu Zabi Półfinał Grand Prix Openw-ósemki 2010.
Przegrana 9-7   Houston Alexander (10-6) TKO (ciosy pięściami) 2 1:31 Shark Fights 13: Jardine vs Prangley 11.09.2010   Amarillo Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 9-6   Joaquim Ferreira (8-5) TKO (ciosy pięściami) 1 1:20 Impact FC 1 10.07.2010   Brisbane Powrót do wagi półciężkiej
Wygrana 8-6   Dave Herman (18-1) DQ (nielegalne kolano) 2 ? ADFC: Round 1 14.05.2010   Abu Zabi Debiut w wadze ciężkiej. Ćwierćfinał Grand Prix 2010; Herman został zdyskwalifikowany z walki za nielegalne uderzenie Sokoudjou kolanem w głowę
Przegrana 7-6   Ikuhisa Minowa (44-30-8) KO (cios pięścią) 3 3:29 Dynamite!! 2009 31.12.2009   Saitama Finał Grand Prix DREAM Super Hulk.
Przegrana 7-5   Gegard Mousasi (26-2-1) TKO (ciosy pięściami) 2 3:43 Strikeforce: Fedor vs. Rogers 07.11.2009   Hoffman Estates Walka w wadze półciężkiej
Wygrana 7-4   Bob Sapp (10-5) TKO (ciosy pięściami) 1 1:31 DREAM 11 06.10.2009   Jokohama Półfinał Grand Prix DREAM Super Hulk.
Wygrana 6-4   Jan Nortje (2-5) TKO (ciosy pięściami) 1 2:30 DREAM 9 26.05.2009   Jokohama Debiut w wadze superciężkiej; Runda otwierająca Grand Prix DREAM Super Hulk.
Przegrana 5-4   Renato Sobral (34-8) Poddanie (duszenie D'Arce) 2 2:38 Affliction: Day of Reckoning 24.01.2009   Anaheim
Przegrana 5-3   Luiz Cané (9-1) TKO (ciosy pięściami) 2 4:15 UFC 89 18.10.2008   Birmingham
Wygrana 5-2   Kazuhiro Nakamura (11-7) TKO (kontuzja nogi) 1 5:00 UFC 84 24.05.2008   Las Vegas
Przegrana 4-2   Lyoto Machida (11-0) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 4:20 UFC 79 29.12.2007   Las Vegas
Wygrana 4-1   Ricardo Arona (13-4) KO (cios pięścią) 1 1:59 PRIDE 34 08.04.2007   Saitama
Wygrana 3-1   Antônio Rogério Nogueira (12-2) KO (cios pięścią) 1 0:23 PRIDE 33 24.02.2007   Las Vegas
Przegrana 2-1   Glover Teixeira (4-2) KO (ciosy pięściami) 1 1:41 WEC 24: Full Force 12.10.2006   Lemoore
Wygrana 2-0   Paul Weremecki (3-1) TKO (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 1 2:11 SF 17: Hot Zone 05.08.2006   Portland
Wygrana 1-0   Gary Padilla (3-0) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Total Combat 15 15.07.2006   San Diego Debiut w MMA

[1]

Lista walk w boksie na gołe pięści edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1   Mighty Mo TKO (ciosy pięściami) 3 1:26 VKB-Valor Bare Knuckle 1 21.09.2019   New Town Półfinały turnieju wagi ciężkiej[15]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Sherdog.com, Rameau Thierry [online], Sherdog [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  2. ↑ a b Dave Doyle: Sokoudjou's secret journey to MMA stardom. Yahoo! Sports, 22 grudnia 2007. [dostęp 2011-02-19]. (ang.).
  3. ↑ Matt Calkins: Cameroonian Stars in MMA... But Don't Tell His Parents. pe.com, 26 stycznia 2008. [dostęp 2011-02-19]. (ang.).
  4. ↑ a b Sam Caplan: Rameau Thierry Sokoudjou released by the UFC. fiveouncesofpain.com, 27 listopada 2008. [dostęp 2011-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 maja 2010)]. (ang.).
  5. ↑ Stuart Tonkin: Masato Victorious at DYNAMITE!!. k-1.co.jp, 31 grudnia 2009. [dostęp 2011-02-19]. (ang.).
  6. ↑ Karol Dąbrowski, KSW 15 – wyniki i relacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 marca 2011 [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  7. ↑ KSW 17 „Zemsta” – wyniki na żywo [online], MMANews, 26 listopada 2011 [dostęp 2022-12-30].
  8. ↑ Karol Dąbrowski, Pankration: Battle Of Empires 2 – relacja i wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 17 grudnia 2012 [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  9. ↑ Stephie Haynes, Bellator releases Sokoudjou and 7 other fighters [online], Bloody Elbow, 4 czerwca 2015 [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  10. ↑ Sokoudjou przegrywa przez nokaut na Abu Dhabi Warriors - Wideo [online], MMA PL, 5 października 2015 [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  11. ↑ Polsatsportpl, KSW 36: Narkun znokautował Sokoudjou. Polak nadal mistrzem! - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  12. ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 39: sen o Warszawie spełniony! Łukasz Jurkowski pokonał Thierry'ego Sokoudjou w wielkim powrocie do klatki! [online], sportowefakty.wp.pl, 27 maja 2017 [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  13. ↑ Thierry Sokoudjou ciężko znokautowany przez Sergeia Kharitonova w Chinach – video [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  14. ↑ Australian FC 21: Sokoudjou zdobył mistrzowski pas w nokautującym stylu. mmanews.pl, 2017-10-28. [dostęp 2017-10-28]. (ang.).
  15. ↑ MyMMANews, Valor Bare Knuckle 1 Results – VBK 1 – Heavyweight tournament [online], mymmanews.com, 21 września 2019 [dostęp 2023-05-29] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rameau_Thierry_Sokoudjou&oldid=73146669”