Rezerwat przyrody Hubert

Hubertleśny rezerwat przyrody we wsi Dąbrówka w gminie Wielowieś, powołany w celu ochrony fragmentu lasu mieszanego o cechach naturalnych, zachowanego wśród drzewostanów zniekształconych przez gospodarkę człowieka. Rezerwat został utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 kwietnia 1958 r. (M.P. z 1958 r. nr 38, poz. 226). Teren rezerwatu jest w zarządzie Nadleśnictwa Rudziniec (leśnictwo Dąbrówka)[1].

Hubert
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Dąbrówka
(gmina Wielowieś)

Mezoregion

Chełm

Data utworzenia

4 kwietnia 1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 38, poz. 226

Powierzchnia

33,74 ha

Powierzchnia otuliny

35,20 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Wielowieś
Mapa konturowa gminy Wielowieś, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Hubert”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Hubert”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hubert”
Położenie na mapie powiatu gliwickiego
Mapa konturowa powiatu gliwickiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Hubert”
Ziemia50°32′18″N 18°26′42″E/50,538333 18,445000

Rezerwat „Hubert” początkowo zajmował powierzchnię 13,47 ha. W 2003 roku został powiększony do 19,26 ha[1], a w 2015 do obecnych 33,74 ha[2][3]. Ponadto rezerwat posiada otulinę o powierzchni 35,20 ha[2][3]. Granice rezerwatu pokrywają się z granicami obszaru siedliskowego sieci Natura 2000 „Hubert” PLH240036[4].

Rezerwat leży na wysokości 225–230 m n.p.m., w południowo-wschodniej części Równiny Opolskiej, w rozległym kompleksie Borów Stobrawsko-Lublinieckich. Położony jest w dolinie Świbskiej Wody (zlewisko Małej Panwi). Podłoże geologiczne budują wapienie środkowego triasu, przykryte pokrywą osadów czwartorzędowych, złożonych z plejstoceńskich piasków rzecznych i polodowcowych. Rzeźba terenu ma charakter równinny.

Dominującym zespołem roślinnym w rezerwacie jest grąd subkontynentalny w wariancie typowym, jedynie na lokalnych, niewielkich wzniesieniach w północno-wschodniej części rezerwatu wykształciła się postać przejściowa do kontynentalnego boru mieszanego. Warstwę drzew budują głównie sosna zwyczajna (blisko 65%) i dąb szypułkowy (blisko 35%) w wieku od 130 do 160 lat. Towarzyszą im nieliczne buki, jawory i klony, które w wielu przypadkach mają wymiary drzew pomnikowych.

Na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 107 gatunków roślin naczyniowych (wśród nich 83% to gatunki leśne i zaroślowe), 33 gatunków mchów i 2 gatunków wątrobowców. Spośród chronionych roślin naczyniowych występują tu: bluszcz pospolity, konwalia majowa, kopytnik pospolity, kruszyna pospolita, marzanka wonna i pierwiosnka wyniosła. Z roślin rzadkich rosną tu m.in. czerniec gronkowy, dziewięciornik błotny, kokorycz pełna i malina moroszka.

Fauna rezerwatu obejmuje 56 gatunków kręgowców oraz blisko 200 gatunków bezkręgowców.

Na mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2019 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2][4].

Przypisy edytuj

  1. a b Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Rudziniec – Lasy Państwowe. [dostęp 2018-09-27].
  2. a b c Rezerwat przyrody Hubert. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-27].
  3. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach z dnia 30 października 2015 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Hubert”. [w:] Dz. Urz. Województwa Śląskiego poz. 5430 [on-line]. 2015-11-03. [dostęp 2018-09-27].
  4. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach z dnia 15 marca 2019 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Hubert”. [w:] Dz. Urz. Województwa Śląskiego poz. 2227 [on-line]. 2019-03-18. [dostęp 2019-07-21].

Bibliografia edytuj