Wikipedia

Samochód Dostawczy Roku

Samochód Dostawczy Roku (ang. Van of the Year (VoY), zwany też czasem International Van of the Year (IVoY)) – to europejski konkurs na lekki samochód użytkowy (samochód dostawczy z nadwoziem typu furgon) roku, organizowany od 1991 roku. Czasem biorą w nim również udział samochody dostawcze na bazie samochodów osobowych typu kombi (np. Opel Astra Van II).

Mercedes-Benz Vito II, Van of the Year 2005
Fiat Doblo Cargo II, Van of the Year 2006
Ford Transit, Van of the Year 2007
Citroën Jumpy II, jeden z Van of the Year 2008
Peugeot Bipper, jeden z Van of the Year 2009
Nissan NV200, Van of the Year 2010
Fiat Doblò Cargo II, Van of the Year 2011

Definicje vana edytuj

W Europie pod pojęciem "van" rozumie się samochody dostawcze właściwe, czyli takie, które mają zintegrowaną ze stanowiskiem kierowcy, zamkniętą przestrzeń ładunkową typu furgon, umożliwiającą przechodzenie z miejsca kierowcy do przestrzeni ładunkowej bez konieczności wychodzenia z pojazdu.

Tak zdefiniowaną kategorię podzielono na trzy grupy:

  • micro-mini van – o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) do 1,8 tony,
  • midi van – o DMC od 1,8 do 2,8 tony,
  • maxi van – o DMC od 2,8 do 3,5 tony.

Niektóre maxi vany przekraczają górny limit masy, np. Fiat Ducato III ma DMC do 4,0 ton.

W Kanadzie tamtejsze stowarzyszenie dziennikarzy motoryzacyjnych (Automobile Journalists Association of Canada) w ramach konkursu na "Model Roku", a następnie Samochód Roku Wszechkategorii (Overall Car of the Year) od 1996 roku przyznawało wyróżnienie w wielokrotnie modyfikowanej podkategorii "Najlepszy Nowy Lekki Samochód Użytkowy/Van/Użytkowy" (Best New Light Truck/Van/Utility). Od 1999 roku przyznawane są dwie nagrody "Kanadyjski Samochód Osobowy Roku" (Canadian Car of the Year) oraz "Kanadyjska Ciężarówka Roku" (Canadian Truck of the Year). Ze względu na specyfikę rozumienia słów "van" i "truck" w Ameryce Północnej, ten drugi konkurs obok lekkich samochodów użytkowych (dostawczych) obejmuje głównie minivany, samochody osobowo-terenowe (SUV) oraz pickupy. Nie jest więc porównywalny z konkursem europejskim.

Historia i zasady konkursu edytuj

W organizowanym od 1976 roku konkursie Samochód Ciężarowy Roku ("Truck of the Year") mogły brać udział wszelkie samochody użytkowe o ładowności powyżej 1 tony. Jednak jury tego konkursu preferowało ciężkie samochody ciężarowe. Dlatego w 1991 roku powołano nowy konkurs dla samochodów dostawczych pod nazwą "Van of the Year". Część członków komisji tego konkursu zasiada w obu gremiach.

Jurorzy obserwują rynek i zgłaszają do konkursu nowe samochody dostawcze o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) do 3,5 ton pojawiające się na nim w okresie poprzedzającym wybór. Po zapoznaniu się z nowymi samochodami jurorzy wyłaniają krótką lista kandydatów, po czym z niej wybierają zwycięzcę. Wśród kryteriów wyboru są takie cechy jak: zaawansowanie techniczne samochodu, nowe rozwiązania poprawiającego jego osiągi, funkcjonalność i ekonomię eksploatacji.

Początkowo tytuł nadawany był w roku którego dotyczył (Mercedes-Benz Sprinter I otrzymał tytuł Van of the Year 1995 dopiero jesienią 1995 roku). W konkursie na rok 1996, w którym zwyciężył Mercedes-Benz Vito I, po raz pierwszy zastosowano zasadę, że tytuł nadawany jest jesienią danego roku, a obowiązuje przez cały następny rok. Oznacza to że np. tytuł "Van of the Year 2009" zdobyty został jesienią 2008 roku. Kilka lat później ta zasada stała się regułą. Co najmniej od konkursu na rok 1996 organizowany jest również Euro Van Test, który pomaga jurorom w wyborze.

Do konkursu zgłaszane są czasem kolejne generacje pojazdów sprzedawanych pod tą samą nazwą, co w tabeli zaznaczane jest symbolem fabrycznym (np. Volkswagen Transporter T4, T5) bądź stosowną liczbą rzymską. Specyfiką europejskiego rynku samochodów dostawczych, wynikającą z dążenia do obniżania kosztów produkcji, jest częsta praktyka produkcji w jednym zakładzie kilku bliźniaczych modeli samochodów różnych firm na bazie wspólnego projektu. Takie pojazdy najczęściej są łącznie zgłaszane do konkursu i w nim oceniane.

Skład jury edytuj

Jury konkursu od początku składało się z kilkunastu dziennikarzy z krajów europejskich. Reprezentują oni redakcje czasopism specjalistycznych zajmujących się samochodami użytkowymi. Zasadą jest, że dany kraj reprezentuje tylko jeden dziennikarz. Z czasem powiększano skład jury o przedstawicieli kolejnych krajów, w tym Polski. Od konkursu na rok 2011 jury liczy 24 członków z 24 państw Europy. Każdy z jurorów ma do dyspozycji 12 punktów, które musi rozdzielić na co najmniej 2 modele, z których jeden może dostać maksymalnie 7 punktów.

Jurorzy reprezentują m.in. następujące kraje i redakcje specjalistycznych czasopism motoryzacyjnych[1]:

L.p. Państwo Czasopismo
1.   Austria „Firmenwagen”
2.   Belgia „Transporama”
3.   Dania „Mester-Tidende”
4.   Finlandia „Auto, Teknikka ja Kuljetus”
5.   Francja „Solutions Utilitaires”
6.   Grecja „Troxoi & TIR”
7.   Hiszpania „Truck”
8.   Holandia „Truck & Transport Management”
9.   Irlandia „Fleet Van & Utility”
10.   Niemcy „Logistra”
11.   Norwegia „Anlegg & Transport”
12.   Polska „Polski Traker”
13.   Portugalia „Euro transporte”
14.   Rosja „Auto Review”
15.   Słowacja „Transport a Logistika”
16.   Szwajcaria „Trucker”
17.   Szwecja „Svensk Akeritidning”
18.   Węgry „Camion Truck & Bus”
19.   Wielka Brytania „What Van”
20.   Włochy „tuttoTrasporti”
21. b.d.
22. b.d.
23. b.d.
24. b.d.

Samochód Dostawczy Roku (Van of the Year) edytuj

Konkurs na "Samochód Dostawczy Roku" w Europie odbywa się od 1991 roku.

Rok Jurorzy 1 miejsce Pkt. 2 miejsce Pkt. 3 miejsce Pkt.
1992 Volkswagen Transporter T4 Syncro, Hoch Dach 58 Ford Transit IV 33 Renault Express 20
1993 Nissan Sunny Van 52 Ford Courier 50 Toyota Lite-Ace 26
1994 14 Citroën Jumper I/Fiat Ducato II/Peugeot Boxer I 89 Opel Combo I 39 Ford Transit V 19
1995 14 Mercedes-Benz Sprinter I 78 Nissan Vanette Cargo 33 Ford Transit V 26
1996 14 Mercedes-Benz Vito I 63 Toyota Hiace 46 Citroën Jumpy I/Fiat Scudo I/Peugeot Expert I 26
1997 14 Citroën Berlingo I/Peugeot Partner I 69 Volkswagen LT II 36 Iveco Daily II 22
1998 14 Renault Master 69 Renault Kangoo Express 60 Opel Campo Pick-up 11
1999 Opel Astra Van II 46 Nissan Cabstar E 44 Nissan Pickup 28
2000 Iveco Daily III 103 Renault Mascott 44 Mercedes-Benz Vito CDI I 33
2001 20 Ford Transit VI 112 Fiat Doblò I 55 Mercedes-Benz Sprinter CDI I 39
2002 20 Opel Vivaro/Renault Trafic 115 Opel Combo II 34 Ford Transit VI Durashift 24
2003 20 Ford Transit Connect 126 Citroën Jumper I/Fiat Ducato II/Peugeot Boxer I 49 Iveco Daily Unijet III 44
2004 19 Volkswagen Transporter T5 115 Renault Master 66
2005 17 Mercedes-Benz Vito II 83 Volkswagen Caddy 64 Renault Master 21
2006 19 Fiat Doblò Cargo (facelift)[2] Iveco Daily 3,0 HPT/HPI Agile Kia K2500
2007 19 Ford Transit VII[3] Citroën Jumper II/Fiat Ducato III/Peugeot Boxer II Mercedes-Benz Sprinter II
2008 20 Citroën Jumpy II/Fiat Scudo II/Peugeot Expert II[4] 108 Renault Kangoo 58 Nissan Cabstar/Renault Maxity 29
2009 20 Citroën Nemo/Fiat Fiorino II/Peugeot Bipper[5] 112 Peugeot Partner/Citroën Berlingo 70
2010 23 Nissan NV200[6][7] 107 Iveco EcoDaily 76 Volkswagen Transporter T5 51
2011 24 Fiat Doblò Cargo II[8][9] 128 Renault Master III/Opel Movano III 107 Mercedes-Benz Vito/Mercedes-Benz Viano 48
2012 23 Renault Kangoo Z.E. 104 Iveco Daily V 87 Citroën Jumper II/Fiat Ducato III/Peugeot Boxer II 27
2013 24 Ford Transit Custom[10] 117 Dacia Dokker Mercedes-Benz Citan
2014 24 Ford Transit Connect 130 Mercedes-Benz Sprinter 123 Renault Kangoo 25
2015 23 Iveco Daily V 95 Mercedes-Benz Vito 68 Ford Transit 44
2016 24 Volkswagen Transporter T6 98 Fiat Doblò Cargo II (facelift) 68 Volkswagen Caddy (Euro 6) 63
2017 24 Volkswagen Crafter[11] 101 Peugeot Expert/Citroën Jumpy/Toyota ProAce 89 Iveco Daily Euro 6
2018 25 Iveco Daily Blue Power 113 Ford Transit Custom 79 Volkswagen Caddy TGI
2019 25 Groupe PSA, (Opel Combo Cargo, Citroën Berlingo, Peugeot Partner)[12] 127 Mercedes-Benz Sprinter 92 Ford Transit Connect

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jury members [online] [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-05] (ang.).
  2. ↑ Fiat Doblò Cargo zdobywa tytuł "International Van of the Year 2006". Fiat Professional, 10 listopada 2005. [dostęp 2009-12-03].
  3. ↑ "Van of the Year 2007" – Ford Transit. Flota.com.pl, 28 września 2006. [dostęp 2009-11-16].
  4. ↑ Andy Salter: Sevel mid-range scoops Van of the Year. Commercialmotor.com, 29 października 2008. [dostęp 2009-11-16].
  5. ↑ MB: Van, Bus i Truck of The Year 2009. Motoleasing.pl, 2008. [dostęp 2009-11-16].
  6. ↑ Tytuły dla nowej Scanii R i Nissana NV200. Moto.gda.pl, 16 listopada 2009. [dostęp 2009-11-16].
  7. ↑ Nissan NV200 International Van of the Year 2010. Fleet Transport, 17 listopada 2009. [dostęp 2009-11-17].
  8. ↑ Fiat Doblo Cargo zdobywa tytuł International Van of the Year 2011. Samar, 24 września 2010. [dostęp 2010-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-06)].
  9. ↑ Truck of the Year 2011. 4trucks.pl, wrzesień 2010. [dostęp 2010-09-29].
  10. ↑ Van of the Year 2013 roku to.... fleet.com.pl, 20 września 2012. [dostęp 2012-10-17].
  11. ↑ Volkswagen Crafter samochodem dostawczym roku 2017 [online], 22 września 2016 [dostęp 2016-09-25] (pol.).
  12. ↑ Groupe PSA’s new van trio wins Van of the Year 2019 Award [online] [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-10] (ang.).

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Ciężarówki Świata (roczniki 1994-2002), Wyd. Print Shops Prego – Polska, Warszawa.
  • Ciężarówki Świata (roczniki 2005-2007), Wyd. Media Connetion, Warszawa.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samochód_Dostawczy_Roku&oldid=73475320”