Stanisław Szmuc (ur. 7 maja 1911 w Wysokiej k. Łańcuta, zm. 10 lutego 1997 w Krakowie) – polski malarz, autor polichromii, mozaik i sgraffit, projektant witraży.

Stanisław Szmuc
Ilustracja
Stanisław Szmuc, ok. 1980 (fot. Jacek Szmuc)
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1911
Wysoka k. Łańcuta

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1997
Kraków

Zawód, zajęcie

Malarz, grafik, projektant witraży

Rodzice

Jan i Katarzyna Szmuc

Małżeństwo

Janina Kokesz

Dzieci

Jacek (fotografik), Barbara (1949–2005, malarka i projektantka witraży), Anna (realizatorka radiowa w Radio France)

Fragment polichromii kościoła w Króliku Polskim
Fragment polichromii kościoła w Króliku Polskim
Fragment polichromii kościoła w Króliku Polskim
Fragment Polichromii kościoła w Króliku Polskim
Fragment polichromii kościoła w Sędziszowie Małopolskim
Fragment polichromii kościoła św. Wawrzyńca w Rymanowie
Polichromia stropu kościoła w Zagorzycach
Fragment polichromii kościoła w Zagorzycach
Fragment polichromii kościoła św. Wawrzyńca w Rymanowie
Ściana witrażowa w kościele oo. Jezuitów w Opolu
Fragment polichromii kościoła w Chmielniku k. Rzeszowa
Fragment polichromii kościoła w Chmielniku k. Rzeszowa

Życiorys edytuj

Studiował w Instytucie Sztuk Graficznych we Lwowie pod kierunkiem Piotra Gajewskiego i Ludwika Tyrowicza, który z uznaniem wyrażał się o jego pracach[1]. Studia ukończył w 1936[2]. W 1939 został zmobilizowany, po wybuchu wojny przebywał w Rumunii, następnie wrócił do Polski. Po wojnie mieszkał w Rzeszowie, był związany z rzeszowskim ZPAP, w którym pełnił funkcję członka zarządu do 1949[3]. Od 1964 zamieszkał w Krakowie, tworzył w tym czasie głównie sztukę sakralną. Był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie do 1996. Zmarł 10 lutego 1997, został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Twórczość edytuj

Malarstwo i grafika edytuj

Malował w różnych technikach (olej, tempera, akwarela, techniki mieszane), tworzył grafiki i rysunki (monotypia, drzeworyt, sucha igła, tusz, rysunek ołówkiem i sangwiną)[4][5]. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych[2] m.in. w Krakowie, Lublinie, Rzeszowie, Warszawie, Caracal i Kopenhadze[6]. Wystawiał m.in. wspólnie ze Zbigniewem Krygowskim, Alfredem Kudem, Zuzanną Kusek-Kud, Jadwigą Dziędzielewicz, Franciszkiem Frączkiem[7]. Jego prace znajdują się głównie w zbiorach prywatnych, niektóre jako dzieła nieznanego autora (nie wszystkie opatrywał sygnaturami).

Polichromie, mozaiki, sgraffita i projekty witraży edytuj

Główną dziedziną działalności Stanisława Szmuca, w której stworzył własny, rozpoznawalny styl jest sztuka sakralna[8]. Był jednym z pierwszych artystów, których prace wystawiano w Kamieniołomie im. Jana Pawła II[9]. Dokładna liczba kościołów, w których wykonał swoje prace, nie jest znana (nie prowadził szczegółowej ewidencji). Prace Stanisława Szmuca są w różnym stanie zachowania, niektóre zostały odnowione, inne wymagają konserwacji, część polichromii została zamalowana. Niektóre prace zniszczono w sposób celowy. Lista zamieszczona poniżej została odtworzona na podstawie dostępnych źródeł.

Kontrowersje edytuj

Polichromie Stanisława Szmuca odznaczają się starannie skomponowaną i wyważoną kolorystyką, umiarem w stosowaniu barw, co spotykało się czasem z niezadowoleniem odbiorców[1]. Z podobnych względów kontrowersje wzbudzały sgraffita. W Wojakowej stacje drogi krzyżowej wykonane techniką sgraffito[9] zniszczono i zastąpiono kolorowymi obrazami w złoconych ramach[10]. W Zabrzu-Rokitnicy na pocz. XXI w. podczas remontu zniszczono sgraffita na tęczy, przedstawiające sceny Zmartwychwstania, pozostawiając w ich miejscu gładką ścianę. W Czudcu zatynkowano sgraffita ze stacjami Drogi Krzyżowej i zamalowano kompozycje na filarach przedstawiające postacie proroków, choć prace te były przyjęte z uznaniem. Nie zachowała się też m.in. polichromia kościoła w Zalesiu (obecnie Rzeszów-Zalesie), mimo pozytywnych recenzji[8].

Życie prywatne edytuj

Był synem Jana Szmuca (1873–1949), przedsiębiorcy i społecznika[11][12]. W roku 1943, w warunkach okupacyjnych poślubił Janinę Kokesz (1913–2006, absolwentka UJ, łączniczka AK). Mieli troje dzieci: Jacek (fotografik)[13], Barbara (1949–2005, malarka i projektantka witraży), Anna (realizatorka radiowa w Radio France).

Sztuka sakralna Stanisława Szmuca edytuj

Lista w kolejności alfabetycznej (na podstawie kwerendy przeprowadzonej w latach 2021-22)

Miejscowość, kościół Rok Opis Zachowane

Tak/Nie

Uwagi i przypisy
Andrychów, kościół

św. Macieja

1976 Polichromia

Witraże

Nie

Tak

Dwa witraże: św. Stanisław BM i św. Paweł[14]
Bartatów ok. 1936 Polichromia Nie Od 1990 cerkiew prawosławna[15][16]
Biały Dunajec 1976 Polichromia, mozaiki Tak [9]
Borek Stary,

kościół parafialny

1958 Polichromia Tak Odnowiona[17]
Brzyska 1949 Polichromia, witraże Tak [18]
Chmielnik 1959 Polichromia

Sgraffita

Tak

Nie

[8]
Chrzanów-Rospontowa b.d. Sgraffita Tak Sgraffita z elementami mozaiki[9]
Czudec,

kościół parafialny

1961 Polichromia

Sgraffita

Fragment

Nie

Pozostał nie zamalowany fragment polichromii w kaplicy południowej[8][9]
Dynów 1969 Polichromia, sgraffito Tak Współautor polichromii: Alfred Kud. Odnowiona, z częściowo zmienioną kolorystyką ornamentów[9][19][20]
Frysztak 1939 Polichromia Nie Zamalowana w latach siedemdziesiątych XX w. (Stanisław Jakubczyk)[21][22]
Giedlarowa przed 1939 Polichromia Nie Zamalowana w 1968 (Stanisław Jakubczyk)[15][23]
Gliwice, katedra 1979 Sgraffita Tak Zachowane sgraffita w prezbiterium. Nie zachowane stacje Drogi Krzyżowej (przywrócono oryginalne rzeźby z 1934)[9][24]
Gliwice-Sośnica, kościół NMP b.d. Mozaiki Tak Pas mozaiki o dł. ok. 70 m w nawie[9]
Górno 1954 Polichromia Tak Odnowiona w 1996, wykonawca: Stanisław Urban[18]
Grodziec

(brak dokł. danych)

1964 Polichromia b.d. Połączenie figur malowanych i wykonanych sgraffitem[9]
Handzlówka 1934 Polichromia Tak [25][26]
Harklowa 1959 Polichromia Tak [27]
Husów 1960 Polichromia Nie Kościół został rozebrany w 2008[28][29][30]
Kamień ok. 1950 Polichromia Tak Odnowiona na pocz. XXI w., wykonawca: Stanisław Kłosowski[18]
Kazimierza Mała b.d. Sgraffita Tak Współautor: Barbara Pamuła[31]
Konopiska 1969 Polichromia

Witraże

Nie

Tak

[9][32]
Korzenna 1970 Sgraffita, mozaiki Tak [33]
Kraczkowa 1943 Polichromia Nie Zamalowana w 1981, druga warstwa 2020[34]
Królik Polski,

kościół drewniany

1962 Polichromia Tak Współautor: Alfred Kud[35]
Krzemienica,

kościół drewniany

ok. 1938 Polichromia Nie W kościele trwają prace nad przywróceniem oryginalnej polichromii barokowej[1][15]
Kuźnia Dębska b.d. Sgraffita, witraże b.d. [9][36]
Łagów b.d. Polichromia b.d. [37]
Łączki Jagiellońskie ok. 1950 Polichromia Tak
Mrowla 1966 Polichromia Tak Odnowiona. Wykonawca: Magdalena Frączek[18][38]
Nozdrzec 1958 Polichromia Tak Odnowiona. Wykonawca: Stanisław Zima[9][18][39]
Opole, Katedra 1963- -66 Polichromia, witraże, sgraffita Tak [36][40]
Opole, kościół oo Jezuitów b.d. Mozaiki, witraże Tak Część witraży w nawach i ściana witrażowa w Kaplicy Adoracji[9][36]
Osiek

(brak dokł. danych)

b.d. Polichromia b.d. [9]
Poraż 1954 Polichromia Nie Współautor: Zbigniew Krygowski

Zamalowana w 1983. Autor: Maciej Kauczyński[18]

Przysietnica,

kościół parafialny

1964 Polichromia Nie Zamalowana w 2000[18]
Rudna Wielka 1955 Polichromia Tak Odnowiona w 2007. Wykonawca: Stanisław Zima[41][42]
Rymanów, kościół św. Wawrzyńca 1964 Polichromia Tak Współautor: Alfred Kud[20][43]
Rzeszów-Przybyszówka b.d. Polichromia

Mozaiki

Tak Współautor: Alfred Kud[1][20][29]
Rzeszów-Zalesie 1961 Polichromia Nie [8][29]
Sędziszów Małopolski 1974 Polichromia, witraże Tak Polichromia odnowiona w 1996[44]
Szczepanowice

(brak dokł. danych)

1977 Polichromia b.d. [9]
Szebnie, kościół drewniany 1957 Polichromia Tak [45]
Ślęzaki przed 1939 Polichromia b.d. [15]
Tęgoborze b.d. Witraże Tak [36]
Wojakowa 1971 Polichromia

Sgraffita

Tak

Nie

[9][10]
Wysoka 1934

1942

Ołtarze, polichromia, mozaika Tak Polichromia odnowiona[46][47]
Wrzawy przed 1939 Polichromia b.d. [15]
Zagorzyce, kościół św. Apostołów Piotra i Pawła ok. 1970 Polichromia, sgraffita Tak Polichromia odnowiona w 1996[48]
Zabrze-Mikulczyce, kościół św. Teresy b.d. Mozaiki, sgraffita Tak [9]
Zabrze-Rokitnica 1980- -1990 Mozaiki i witraże

Sgraffita

Tak

Nie

[49][9]
Zarszyn 1954 Polichromia Tak Współautor: Zbigniew Krygowski[50]
Żędowice, nowy kościół b.d. Polichromia Nie [51]
Stary Żmigród 1960 Polichromia Tak [1]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Tadeusz Żychiewicz, Polichromie Stanisława Szmuca, Tygodnik Powszechny nr 19 (589), 8 maja 1960.
  2. a b Jacek Kawałek, Stanisław Szmuc, w: Malarstwo Polski Południowo-Wschodniej 1900-1980, Biuro Wystaw Artystycznych, Rzeszów 1982, s. 108.
  3. Elżbieta Bakun (oprac.), Piotr Rędziniak (red.): Wielka wystawa ZPAP w Rzeszowie : zorganizowana w setną rocznicę powstania Związku. Rzeszów, 2011.
  4. Wystawa malarstwa Stanisława Szmuca (katalog), Biuro Wystaw Artystycznych, Rzeszów 1962.
  5. Wystawa malarstwa Stanisława Szmuca (katalog), ZPAP Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Kwiecień 1958.
  6. Stanisław Szmuc, wystawa malarstwa (katalog), Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Kraków 1974.
  7. Malarstwo, grafika, rysunek rzeszowskiego okręgu ZPAP (katalog), Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Warszawa-Zachęta, lipiec 1964.
  8. a b c d e Tadeusz Chrzanowski, Co nowego w kościołach ziemi rzeszowskiej, Tygodnik Powszechny, 18 sierpnia 1963.
  9. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Stanisław Szmuc, wystawa sztuki sakralnej (katalog), Parafia św. Józefa, Kamieniołom im. Jana Pawła II, Kraków Podgórze, luty-marzec 1981.
  10. a b Marek Sztorc, Wojakowa, kościół NMP Wniebowziętej [online], www.tarnowskiekoscioly.net [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  11. Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa; Annuaire de la Pologne (y Compris la V. L. de Dantzig), Warszawa, 1928, str. 830.
  12. Wysoka k. Łańcuta, Szkice, studia i materiały z dziejów parafii i miejscowości, Wysoka 2014.
  13. Fotografowie - Szmuc Jacek · Tadeusz Kantor [online], tadeuszkantor.com.pl [dostęp 2022-12-17].
  14. Corpus Vitrearum - Katalog 2015: Lokalizacja zespołów witraży: Kościół parafialny pw. św. Macieja w Andrychowie [BŻ/Andr/1] [online], cvp.baza-witrazy.uj.edu.pl [dostęp 2022-12-10].
  15. a b c d e Ludwik Tyrowicz, Głosy o pracach dekoratorskich Stanisława Szmuca, 1939
  16. BARTATÓW. Dawna kaplica p.w. Trójcy Przenajświętszej (1911 - 1924). Lwowski obw., Lwowski r-n (Grodecki r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2022-12-13].
  17. Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Borku Starym
  18. a b c d e f g Ewidencja zabytków; Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków
  19. Kościół Świętego Wawrzyńca w Dynowie
  20. a b c https://www.erzeszow.pl/43-kultura-i-sport/7215-ludzie-kultury/8816-kud-alfred.html
  21. http://cvp.baza-witrazy.uj.edu.pl/Detail/objects/1189
  22. Jan Lubojemski, Kościół Parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny we Frysztaku, Frysztak, 1947.
  23. Kościół Parafialny [online], Parafia w Gieldarowej, 28 września 2011 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  24. Katedra w Gliwicach p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła. (uwaga: błędnie podano, że w prezbiterium są stacje „nowej” Drogi Krzyżowej”. W rzeczywistości są to sgraffita przedstawiające Tajemnice Różańcowe) [online], www.gliwiczanie.pl [dostęp 2022-12-13].
  25. Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Piotra i Pawła w Handzlówce [online], handzlowka.parafia.info.pl [dostęp 2022-12-14].
  26. http://cvp.baza-witrazy.uj.edu.pl/Detail/objects/1118
  27. Kościół św. Doroty w Harklowej
  28. Ludwik Bałda, Nowa polichromia kościoła w Husowie, Słowo Powszechne, 04 stycznia 1960.
  29. a b c Polichromie Stanisława Szmuca, Słowo Powszechne, 18-19 listopada 1961.
  30. Kościół św. Andrzeja Apostoła w Husowie
  31. Ostatnia Wieczerza, Droga Krzyżowa i Zmartwychwstanie. Rzadko spotykana sztuka dekoracyjna w kościele [ZDJĘCIA] [online], kielce.wyborcza.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  32. Zabytki [online], Gmina Konopiska [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  33. Kościół Matki Bożej Szkaplerznej w Korzennej
  34. Genowefa Kisała (red.), 630 lat Kraczkowej 1369-1999. Stowarzyszenie Rozwoju Kulturalno-Gospodarczego Wsi Kraczkowa, 1999, str. 230.
  35. 11 maja 2020 • MAJÓWKI • | Parafia Królik Polski [online], Parafia Królik Polski | Parafia Rzymskokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Króliku Polskim. Na stronie znajdziesz aktualne intencje mszalne, ogłoszenia i zdjęcia., 10 maja 2020 [dostęp 2022-12-14].
  36. a b c d Artyści i autorzy pracowni witraży | Kraków (uwaga: błędnie podano imię autora) [online], Pracownie witraży w Krakowie [dostęp 2022-12-15] (pol.).
  37. Bogusław Paprocki, Prace konserwatorskie w województwie kieleckim w latach 1976-1981, w: Ochrona Zabytków, 1986, tom 39, nr 2 (153), s. 131-151.
  38. Historia Parafii [online], Parafia pw. Św. Łukasza Ewangelisty [dostęp 2022-12-15] (pol.).
  39. [[Kościół Świętego Stanisława Biskupa w Nozdrzcu ]]
  40. Przed renowacją [online], Renowacja Katedry Opolskiej [dostęp 2022-12-16] (pol.).
  41. Historia Parafii [online], Parafia Rudna Wielka pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus [dostęp 2022-12-28] (pol.).
  42. Rudnian, Kwartalnik Stowarzyszenia „Wspólnie dla Rudnej Wielkiej”. Nr 5, lipiec 2020, s. 4.
  43. Parafia św. Wawrzyńca w Rymanowie
  44. Sędziszów Małopolski - Narodzenia NMP [online], Portal Diecezji Rzeszowskiej [dostęp 2022-12-15] (pol.).
  45. Kościół św. Marcina w Szebniach
  46. Parafia św. Małgorzaty w Wysokiej
  47. http://cvp.baza-witrazy.uj.edu.pl/Detail/objects/1086
  48. Parafia Zagorzyce [online], www.parafiazagorzyce.cba.pl [dostęp 2022-12-16].
  49. Parafia Najsw. Serca Pana Jezusa Zabrze Rokitnica - Przewodnik [online], www.parafia-rokitnica.pl [dostęp 2022-12-28].
  50. Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej w Zarszynie
  51. Marta Górka, Ewa Kulik, Antoni Ludwig (oprac.) O, Madonno Czarna - Żędowicka Pani! O Schwarze Madonna - Gebieterin von Sandowitz!, Krapkowice, 2003.

Linki zewnętrzne edytuj