Wikipedia

Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again

Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w lutym i wydana na albumie Blonde on Blonde w maju 1966 r. Czasem tytuł ma formę Stuck Inside of Mobile (with the Memphis Blues Again) albo we wczesnych wydaniach albumu Stuck Inside with Thee lub częściej Memphis Blues Again.

Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again
Wykonawca utworu
z albumu Blonde on Blonde
Bob Dylan
Wydany

16 maja 1966

Nagrywany

16 lutego 1966

Gatunek

folk rock

Długość

7:04

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Johnston

Wydawnictwo

Columbia Records

Historia i charakter utworu edytuj

"Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again” jest energicznym rockowym utworem, którego treść, wyrażona impresjonistycznymi obrazami, nieco pod wpływem poetyki beatu, opisuje świat, który poszedł w złym kierunku.

Dylan także i w tej kompozycji posłużył się swoją techniką szybko zmieniających się, rozbłyskujących obrazów, które natychmiast zastępowane były przez inne wyobrażenia. Właściwa, często niejednoznaczna treść, wynika z konfrontacji owych obrazów, narastających nieraz kaskadowo. W tym ponadsiedmiominutowym, wręcz epickim utworze, tych obrazów, które przeważnie związane są z postaciami-charakterami, jest szczególnie dużo. Pojawia się m.in. Szekspir, kaznodzieja, dziewczyna Ruthie, Mona [wzięta ze słynnego utworu Bo Diddleya „Mona (I Need You Baby)”], mama, dziadek itd.

Ukryte w surrealistycznych wyobrażeniach i zakryte wisielczym humorem Dylana pojawiają się w piosence typowe dla tego okresu jego twórczości tematy: postacie podejrzanego autoramentu (np. senator), „nagabujące” kobiety oraz żyjący w pomieszaniu, prześladowany (często jak w utworach Kafki) oraz prawdopodobnie poddany działaniu różnych legalnych i nielegalnych substancji bohater-narrator.

Jednym z częstych tematów ówczesnej twórczości Dylana był problem potęgi, a równocześnie i pomieszania, wynikłych ze zbliżenia seksualnego. W tej kompozycji jest to wyrażone w partii związanej z Ruthie.

Piosenka liczy aż dziewięć zwrotek i z tego względu uważana jest za najbardziej dynamiczną i zawierają najwięcej akcji piosenkę Dylana, gdyż właściwie każda linijka wiersza wprowadza nowe sytuacje.

Podczas nagrywania albumu Dylan był nieustannie naciskany przez przedstawicieli Columbii w celu przyspieszenia procesu nagrywania, który został dosłownie wciśnięty między dwa tournée. Pierwsze zakończyło się 8 grudnia 1965, a drugie rozpoczęło się 5 lutego 1966 r. Czyli lutowe i marcowe sesje odbywały się już podczas trwania nowej tury koncertowej.

Te końcowe sesje odbywały się w studiu Columbii w Nashville w stanie Tennessee. Zaangażowani zostali do nich najlepsi studyjni muzycy z Nashville. Ich dotychczasowe doświadczenie: znany materiał z prób, rozpisane partytury i praca w określonym wymiarze godzin, nie przygotowało ich do pracy z Dylanem, który nagrywał zawsze materiał „na żywo”, bez dodatkowych postprodukcyjnych dogrywań. Nieznany materiał, brak rozpisanych partytur, praca bez wymiaru godzin, kończenie przez Dylana kompozycji i tekstów w trakcie nagrywania sprawiły, że „Memphis Blues Again” nagrywany był 20-krotnie w czasie 11 i pół godziny. Ostatnia wersja (ta, która ukazała się na albumie) została nagrana o 7 rano następnego dnia od rozpoczęcia sesji.

Jednym z możliwych źródeł kompozycji Dylana jest „Memphis Blues” grupy Nite Owls nagrany w 1938 r.

Sesje i koncerty Dylana, na których wykonywał ten utwór edytuj

1966 edytuj

sesje do albumu
  • 16 lutego 1966 – sesja do albumu w Columbia Music Row Studios, Nashville w stanie Tennessee. Powstało 20 wersji utworu. Styl nagrywania preferowany przez Dylana sprawił muzykom z Nashville spore problemy. Nagrywanie tego utworu trwało 11 i pół godziny i zostało zakończone o godz. 7 rano.

1976 edytuj

Rolling Thunder Revue 2 (pocz. 18 kwietnia 1976)

1987 edytuj

Tournée Boba Dylana i Grateful Dead (pocz. 4 lipca 1987)
Tournée Świątynie w płomieniach (pocz. 5 września 1987)

1988 edytuj

Nigdy nie kończące się tournée (pocz. 7 czerwca 1988). Wszystkie koncerty Dylana od tego momentu są częścią „Nigdy niekończącego się tournée”.
; Interstate 88 I
Część pierwsza: Letnie tournée po Kanadzie i USA
; Interstate 88 II
Część druga: Letnie tournée po Północnej Ameryce (pocz. 18 sierpnia 1988)
  • 21 sierpnia 1988 – koncert w „Pacific Coliseum”, Vancouver, Columbia Brytyjska, Kanada
  • 13 września 1988 – koncert w „Civic Arena”, Pittsburgh, Virginia, USA
  • 16 września 1988 – koncert w „Carolina Coliseum”, University of South Carolina, Columbia, Karolina Południowa, USA
  • 18 września 1988 – koncert w „Thompson-Boling Assembly Center and Arena”, University of Tennessee, Knoxville, Tennessee
  • 24 września 1988 – koncert w „Miami Arena”, Miami, Floryda, USA
; Interstate 88 III
Część trzecia: Jesienne tournée po Wschodnim Wybrzeżu (pocz. 13 października 1988)
  • 14 października 1988 – koncert w „The Tower Theatre”, Upper Darby, Pensylwania, USA
  • 16 października 1988 – koncert w „Radio City Music Hall”, Nowy Jork, Nowy Jork, USA
  • 17 października 1988 – koncert w „Radio City Music Hall”, Nowy Jork, Nowy Jork, USA
  • 18 października 1988 – koncert w „Radio City Music Hall”, Nowy Jork, Nowy Jork, USA
  • 19 października 1988 – koncert w „Radio City Music Hall”, Nowy Jork, Nowy Jork, USA

1989 edytuj

Część czwarta: Letnie europejskie tournée 1989 (pocz. 27 maja 1989)
  • 30 maja 1989 – koncert w „Jaahalli”, Helsinki, Finlandia
  • 4 czerwca 1989 – koncert w „Simmonscourt, R.D.S.”, Dublin, Irlandia
  • 6 czerwca 1989 – koncert w „Hall 4, Scottish Exhibition and Conference Centre”, Glasgow, Szkocja
  • 8 czerwca 1989 – koncert w „Wembley Arena”, Londyn, Anglia
  • 15 czerwca 1989 – koncert w „Palacio de los Deportes”, Madryt, Hiszpania
  • 16 czerwca 1989 – koncert w „Palacio Municipal Deportes Montjuic”, Barcelona, Hiszpania
  • 17 czerwca 1989 – koncert w „Velordomo de Anoeta”, San Sebastián, Hiszpania
  • 20 czerwca 1989 – koncert w „Palazzo della Civilta E Del Lavoro”, Rzym, Włochy
  • 22 czerwca 1989 – koncert w „Stadio di Ardenza”, Livorno, Włochy
Część piąta: Letnie tournée po Ameryce Północnej (pocz. 1 lipca 1989)
  • 1 lipca 1989 – koncert w „Civic Center Arena”, Peoria, Illinois
  • 5 lipca 1989 – koncert w „Howard C. Baldwin Memorial Pavilion”, Meadowbrook, Rochester Hills, Michigan
  • 17 lipca 1989 – koncert w „Waterloo Village” w Stanhope w stanie New Jersey, USA
  • 19 lipca 1989 – koncert w „Marjorie Merriweather Post Pavilion” w Columbia w stanie Maryland w USA
  • 23 lipca 1989 – koncert w „Jones Beach Theater” w Jones Beach State Park, w Wantagh w stanie Nowy Jork
  • 26 lipca 1989 – koncert w „Saratoga Performance Arts Center” w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork, USA
  • 4 sierpnia 1989 – koncert w „Dane County Memorial Coliseum”, Madison, Wisconsin, USA
  • 6 sierpnia 1989 – koncert w „Cooper Stadium”, Columbus, Ohio, USA
  • 9 sierpnia 1989 – koncert w „The Muny”, Forest Park, St. Louis, Missouri, USA
  • 12 sierpnia 1989 – koncert w „Kings Dominion Amusement Park, Doswell, Wirginia, USA
  • 15 sierpnia 1989 – koncert w „Troy G. Chastain Memorial Park Amphitheatre”, Atlanta, Georgia, USA
  • 23 sierpnia 1989 – koncert w „The Zoo Amphitheatre”, Oklahoma City, Oklahoma, USA
  • 27 sierpnia 1989 – koncert w „Starplex Amphitheatre”, Dallas, Teksas, USA
  • 31 sierpnia 1989 – koncert w „Fiddler’s Green”, Englewood, Kolorado, USA
  • 5 września 1989 – koncert w „Santa Barbara County Bowl” w Santa Barbara w Kalifornii, USA
  • 10 września 1989 – koncert w „Greek Theatre”, Hollywood, Los Angeles, Kalifornia, USA
Część szósta: Jesienne tournée po USA (pocz. 10 października 1989)
  • 13 października 1989 – koncert w „The Beacon Theatre”, Nowy Jork, Nowy Jork, USA
  • 16 października 1989 – koncert w „The Tower Theatre”, Upper Darby, Pensylwania, USA
  • 18 października 1989 – koncert w „Constitution Hall”, Waszyngton, Dystrykt Kolumbia, USA
  • 22 października 1989 – koncert w „Keaney Auditorium”, University of Rhode Island, South Kingston, Rhode Island, USA
  • 23 października 1989 – koncert w „The Opera House”, Boston, Massachusetts, USA
  • 25 października 1989 – koncert w „The Opera House”, Boston, Massachusetts, USA
  • 8 listopada 1989 – koncert w „Duke University”, Durham, Karolina Północna, USA
  • 14 listopada 1989 – koncert w „Festival Hall”, Tampa Bay Performing Arts Center, Tampa, Floryda, USA
  • 15 listopada 1989 – koncert w „Festival Hall”, Tampa Bay Performing Arts Center, Tampa, Floryda, USA

Dyskografia i wideografia edytuj

Dyski
Wideo

Wersje innych artystów edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ I’m Not There [Original Soundtrack]. [w:] AllMusic [on-line]. [dostęp 2016-07-04].
  2. ↑ I’m Not There (Original Soundtrack) [Bonus Track Version] by Various Artists. [w:] itunes.apple.com [on-line]. Apple Inc.. [dostęp 2016-07-04].

Bibliografia edytuj

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960−1973. The Early Years. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-095-5
  • Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions 1960–1994. St. Martin Press, Nowy Jork 1995 ISBN 0-312-13439-8
  • Oliver Trager. Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, Nowy Jork 2004. ISBN 0-8230-7974-0

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stuck_Inside_of_Mobile_with_the_Memphis_Blues_Again&oldid=70615612”