Tribromek boru

związek chemiczny

Tribromek boru, bromek boru, BBr
3
nieorganiczny związek chemiczny z grupy bromków, połączenie boru i bromu.

Tribromek boru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

BBr3

Masa molowa

250,52 g/mol

Wygląd

bezbarwna, higroskopijna ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

10294-33-4

PubChem

25134

Podobne związki
Inne aniony

trifluorek boru, trichlorek boru, trijodek boru

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

W temperaturze pokojowej jest to bezbarwna ciecz, dymiąca w wilgotnym powietrzu w wyniku zachodzenia gwałtownej reakcji hydrolizy:

BBr
3
+ 3H
2
O → H
3
BO
3
+ 3HBr

Otrzymywanie edytuj

Po raz pierwszy tribromek boru uzyskał M. Poggiale w 1846 roku w reakcji tlenku boru z węglem i bromem w podwyższonej temperaturze[9]:

B
2
O
3
+ 3C + 3Br
2
→ 2BBr
3
+ 3CO

Obecnie stosuje się ulepszoną metodę stworzoną w 1857 roku przez Friedricha Wöhlera i Henriego Deville’a, w której tribromek boru powstaje w wyniku syntezy bromu i boru w podwyższonej temperaturze[10]:

2B + 3Br
2
→ 2BBr
3

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Haynes 2014 ↓, s. 4-53.
  2. a b c d Tribromek boru (nr 230367) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2016-08-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Haynes 2014 ↓, s. 6-83.
  4. Haynes 2014 ↓, s. 4-137.
  5. a b Haynes 2014 ↓, s. 6-89.
  6. Haynes 2014 ↓, s. 15-14.
  7. a b Tribromek boru, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2016-08-15] (ang.).
  8. Tribromek boru (nr 230367) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2016-08-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  9. M. Poggiale, Bore – Sur un nouveau composé de brome et de bore, l’acide bromoborique et le bromoborate d’ammoniaque, „Comptes rendus hebdomadaires”, 22, 1846, s. 124–130 (fr.).
  10. F. Wöhler, H.E.S.C. Deville, Du bore, „Annales de chimie et de physique”, 52, 1858, s. 63–92 (fr.).

Bibliografia edytuj