Wikipedia

Włodzimierz Musiał (1907–1976)

polski lekarz, specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog

Włodzimierz Rudolf Musiał (ur. 1 stycznia 1907 w Rakowicach, zm. 21 lutego 1976 w Łodzi) – polski lekarz, specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog, profesor, podporucznik służby zdrowia rezerwy Wojska Polskiego II RP, oficer ludowego Wojska Polskiego.

Włodzimierz Musiał
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1907
Rakowice

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1976
Łódź

Miejsce spoczynku

Stary Cmentarz w Łodzi

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Edukacja

Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Wydział

Lekarski

Stanowisko

dyrektor Instytutu Kardiologii

Pracodawca

Akademia Medyczna w Łodzi

Rodzice

Rudolf, Rozalia

Małżeństwo

Jadwiga

Krewni i powinowaci

Leopold, Marian (bracia)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1950–1986)
Multimedia w Wikimedia Commons
Nagrobek Włodzimierza i Jadwigi Musiałów na Starym Cmentarzu w Łodzi

Życiorys edytuj

Włodzimierz Rudolf Musiał urodził się 1 stycznia 1907 w podkrakowskich Rakowicach[1]. Pochodził z rodziny robotniczej, był synem Rudolfa (1878–1946, ślusarz[2]) i Rozalii z domu Bednarz (1882–1965)[3]. Miał braci Leopolda (1905–1975, doktor chemii, wykładowca UJ, WSP i WSR w Krakowie) i Mariana (1908–1991, pułkownik lekarz)[4]. W okresie dzieciństwa i młodości zamieszkiwał w Sanoku, gdzie ukończył szkołę powszechną (1913–1917), a w 1925 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie byli m.in. jego starszy o dwa lata brat Leopold oraz Aleksander Codello i Władysław Miller)[1][5]. Wspólnie z bratem Marianem uprawiał piłkę nożną w zespole piłkarskim „Sokół I Sanok”, występując na pozycji obrońcy i zarazem będąc trenerem drużyny[6].

W 1925 podjął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1931 uzyskując tytuł doktora wszechnauk lekarskich. Od 1931 do 1932 odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnej w Warszawie. Został mianowany do stopnia podporucznika rezerwy w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 z lokatą 109. W 1934 jako podporucznik rezerwy był w Kadrze Zapasowej 5 Szpitala Okręgowego i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[7].

W 1932 rozpoczął pracę zawodową w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, którą kierował prof. Roman Rencki – wpierw na stanowisku młodszego, następnie starszego asystenta. Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej pracował jako lekarz w szpitalu wojennym. Od listopada 1939 był ponownie starszym asystentem w klinice. Po ataku Niemiec na ZSRR z czerwca 1941 i zajęciu Lwowa został usunięty ze stanowiska. Od tego czasu pracował jako ordynator oddziału wewnętrznego w szpitalu kolejowym we Lwowie do 1944, gdy został zwolniony ze stanowiska i u schyłku wojny przeniósł się do podkrakowskich Krzeszowic. Tam kontynuował praktykę lekarską. W 1945 został powołany do Ludowego Wojska Polskiego i sprawował funkcję 4 Szpitala Okręgowego w Łodzi do listopada 1945. Wówczas został adiunktem w II Klinice Chorób Wewnętrznych i był jednym z jej powojennych współorganizatorów, którzy tworzyli Uniwersytet Łódzki i Akademię Medyczną w Łodzi.

W 1948 uzyskał habilitację w zakresie patologii i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych, a następnie otrzymał etat docenta. W 1954 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego przy II Klinice Chorób Wewnętrznych w Łodzi. W roku akademickim 1962/1963 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi. W 1963 został kierownikiem II Kliniki Chorób Wewnętrznych w Łodzi (jego poprzednikiem był Jerzy Jakubowski), w 1969 przemianowanej na Klinikę Kardiologii Instytutu Chorób Wewnętrznych, w której Włodzimierz Musiał został dyrektorem Instytutu. W 1975 został dyrektorem Instytutu Kardiologii Akademii Medycznej w Łodzi, powstałego na bazie Kliniki Kardiologii I Kardiochirurgii Akademii Medycznej i pracował w niej do końca życia.

Jako lekarz internista opublikował ok. 140 prac z zakresu chorób wewnętrznych, w szczególności gastrologii, chorób gruczołów dokrewnych, chorób krwi, chorób układu krążenia oraz w zakresie balneologii. Jego publikacje ukazywały się zarówno w polskich jak i zagranicznych wydawnictwach. Aktywnie prowadził pracę dydaktyczną wśród studentów i lekarzy, pod jego kierownictwem 8 osób uzyskało tytułów docenta, a 29 przeprowadziło przewód doktorski z medycyny. Został uznany za twórcę łódzkiej „szkoły kardiologii”

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (w latach 1954–1961, 1972–1976 członek zarządu głównego, w latach 1973–1976 wiceprezes zarządu głównego[8], wiceprezesem Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej.

Zmarł 21 lutego 1976 w Łodzi. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi. Jego żoną była Jadwiga (1909–1992)

W publikacji Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku) z 1980 znalazł się artykuł pt. Pamięci prof. dr Włodzimierza Musiała, stanowiący jego biogram napisany przez szkolnego kolegę, Jana Bezuchę[9].

W 1990 jego imieniem nazwano ulicę w części Zatorze osiedla Chojny[10].

Publikacje edytuj

  • Ein Fall von hämolitischer Anämie mit langdaurernder Hämoglobinurie und Hämosiderinurie (1935, Klinische Wochenschrift)
  • Niedomoga nadnerczy w zespołach wielogruczołowych (1936, współautor: Antoni Falkiewicz)[11]
  • Białaczka monocytowa (1949 Przegląd Lekarski, współautorka: Hanna Kołodziejska)
  • Kliniki ostrych białaczek (1951)
  • Bezsoczność żołądkowa (1953, Pamiętnik XIV Zjazdu Lek. i Przyrodn.)
  • Niewydolność krążenia w zawale mięśnia sercowego (1954, Kardiologia Polska, współautorka: Halina Pracka)
  • Ostra nerczyca z bezmoczem w poronieniach zakażonych (1954, współautor: Marek Edelman)[12]
  • Etude sur l'hemolysereversible dans les cas d'anemies hemilitiques (1956, Le Sang)
  • Stany nieprzytomności i stany śpiączkowe (1958, współautor: Eufemiusz Herman)[13]
  • Nadciśnienie tętnicze (1960)[14]
  • Zarys chorób wewnętrznych: podręcznik dla pielęgniarek (1969, współautorka: Halina Pracka)[15]

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b XXXVIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1924/1925. Sanok: 1925, s. 9.
  2. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 284.
  3. ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 186 (poz. 24).
  4. ↑ Rodzice i obaj bracia Włodzimierza Musiała zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku.
  5. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-05-09].
  6. ↑ Andrzej Tarnawski. Mecze na „Sigociu”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 17 (488) z 10–20 czerwca 1989. 
  7. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 227, 765.
  8. ↑ Składy osobowe Zarządów Głównych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego od jego powstania. ptkardio.pl. [dostęp 2014-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2016)].
  9. ↑ Jan Bezucha: (Sub specie aeternitatis) Pamięci prof. dr Włodzimierza Musiała. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 99–101.
  10. ↑ Słownik nazewnictwa miejskiego Łodzi. log.lodz.pl. [dostęp 2014-05-09].
  11. ↑ Niedomoga nadnerczy w zespołach wielogruczołowych. books.google.pl. [dostęp 2014-05-09].
  12. ↑ Ostra nerczyca z bezmoczem w poronieniach zakażonych. books.google.pl. [dostęp 2014-05-09].
  13. ↑ Stany nieprzytomności i stany śpiączkowe. books.google.pl. [dostęp 2014-05-09].
  14. ↑ Nadciśnienie tętnicze. books.google.pl. [dostęp 2014-05-09].
  15. ↑ Zarys chorób wewnętrznych: podręcznik dla pielęgniarek. books.google.pl. [dostęp 2014-05-09].
  16. ↑ Nagrody Miasta Łodzi 1976. bip.uml.lodz.pl. [dostęp 2014-05-09].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Włodzimierz_Musiał_(1907–1976)&oldid=72268720”