Zamoyski Hrabia
Zamoyski Hrabia – dwa polskie herby hrabiowskie, odmiany herbu Jelita, nadane w Galicji.
Opis herbu edytuj
Opisy zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
Herb z nadania w 1780, Zamoyski Hrabia: Tarcza dzielona w krzyż z polem sercowym. W polu sercowym, czerwonym, trzy kopie złote, dwie ku górze, trzecia na opak, w roztrój (Jelita); w polach I i IV błękitnych lew wspięty złoty, patrzący do wewnątrz; w polach II i III złotych na murawie zielonej wieża blankowana srebrna. Na tarczy korona hrabiowska nad którą cztery hełmy z klejnotami: I godło z pola sercowego pomiędzy dwoma trąbami, II pół kozła wspiętego, srebrnego; III pół lwa wspiętego, złotego, w lewo; IV orzeł czarny o uzbrojeniu złotym. Labry: I i II czerwone podbite złotem, III i IV błękitne, podbite złotem. Trzymacze: Dwaj rycerze w zbrojach z szablami przy bokach, trzymający po jednej włóczni złotej, na biodrach w czerwonych fartuszkach.
Herb z nadania w 1820, Zamoiski Hrabia: Tarcza dzielona w krzyż z polem sercowym. W polu sercowym, czerwonym, trzy kopie złote, dwie ku górze, trzecia na opak, w roztrój (Jelita); w polu I złotym na niedźwiedziu czarnym panna w sukni niebieskiej z rozłożonymi rękoma i przepasce srebrnej (Rawicz); w polu II czerwonym łódź złota (Łodzia); w polu III czerwonym trzy miecze srebrne o rękojeściach złotych przeszywające jabłko w gwiazdę, środkowy ostrzem ku górze, pozostałe w dół (Herburt); w polu IV błękitnym na podkowie srebrnej z zaćwieczonym krzyżem złotym, gawron czarny z pierścieniem złotym o oczku czerwonym skierowanym w dół (Ślepowron). Na tarczy korona hrabiowska nad którą pięć hełmów z klejnotami: I pół kozła wspiętego, srebrnego; II trzy pióra strusie; III łódź złota na pięciu piórach pawich; IV między rogami jelenimi brunatnymi pół niedźwiedzia wspiętego, czarnego, trzymającego w łapie różę czerwoną na łodydze zielonej; V gawron czarny z pierścieniem jak w herbie. Labry z prawej czerwone, z lewej błękitne, podbite złotem. Trzymacze: Dwaj rycerze w zbrojach srebrnych, na hełmach pióropusze czerwone, wsparci na puklerzach srebrnych, trzymający włócznie, z mieczami przy pasach - srebrnych o rękojeściach złotych.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Nadanie tytułu hrabiowskiego Galicji (hoch- und wohlgeboren, graf von) Ordynatom Zamojskim Janowi Jakubowi Zamoyskiemu oraz jego bratu Andrzejowi Zamoyskiemu 30 stycznia 1780 roku[1]. Ponieważ rodzina Zamojskich była znaną rodziną senatorską, nie wymagano od braci legitymacji szlachectwa, a tytułem hrabiowskim posługiwali się oni już w 1781 roku. Ponadto podstawą nadania tytułu były pełnione funkcje. Tytuł potwierdzono Stanisławowi Kostce-Zamoyskiemu w Rosji 28 czerwca 1844 i w Królestwie Polskim 6/18 listopada 1847. Młodsza linia Zamojskich w osobie Stanisława Zamoyskiego uzyskała tytuł hrabiowski 14 lipca 1820. Podstawą nadania tytułu było wspólne pochodzenie z linią ordynacką Zamoyskich oraz zasługi dla dworu cesarskiego. W protokole z 14 lipca nazwisko obdarowanego zapisano jako "Zamoiski" zamiast Zamoyski, mimo iż w innych dokumentach używano "y" w miejsce "i".
Herbowni edytuj
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
- graf Saryusz von Zamość-Zamoyski (1780), graf von Zamoiski, graf von Saryusz-Zamoiski (1820).
Przypisy edytuj
- ↑ W starszej literaturze można znaleźć błędnie rok 1778
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Zamoyski Hrabia z 1780 roku z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Oryginalne nadanie z 1780 roku.
- Poświadczenie powyższego nadania przez Heroldię Królestwa Polskiego.
- Herb Zamoyski Hrabia z 1820 roku z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Bibliografia edytuj
- Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 404-410. ISBN 978-83-7181-597-3.