Kjetil Jansrud

norweski narciarz alpejski

Kjetil Jansrud (ur. 28 sierpnia 1985 w Stavanger) – norweski narciarz alpejski, pięciokrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny wicemistrz świata juniorów.

Kjetil Jansrud
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1985
Stavanger

Klub

Peer Gynt Alpinklubb

Wzrost

181 cm

Debiut w PŚ

19.01 2003, Wengen
(DNQ1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

3.01 2004, Flachau
(29. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

10.01 2009, Adelboden (3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Soczi 2014 Supergigant
srebro Vancouver 2010 Gigant
srebro Pjongczang 2018 Zjazd
brąz Soczi 2014 Zjazd
brąz Pjongczang 2018 Supergigant
Mistrzostwa świata
złoto Åre 2019 Zjazd
srebro Vail/Beaver Creek 2015 Superkombinacja
srebro Sankt Moritz 2017 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Maribor 2004 Gigant
srebro Bardonecchia 2005 Kombinacja
Puchar Świata
2. miejsce
2014/2015
2. miejsce
2016/2017
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2014/2015
Mała Kryształowa Kula
2016/2017
Mała Kryształowa Kula
2017/2018
2. miejsce
2013/2014
2. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (Superkombinacja)
2. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2010/2011
3. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
2014/2015
2. miejsce
2016/2017
Strona internetowa

Kariera edytuj

Specjalizuje się w slalomie specjalnym i slalomie gigancie. W 2002 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiętnaste miejsce w kombinacji. W tej samej konkurencji zajął czwarte miejsce na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, przegrywając walkę o medal z Austriakiem Christianem Flaschbergerem. Pierwszy medal przywiózł z mistrzostw świata juniorów w Mariborze w 2004 roku, gdzie zajął drugie miejsce w gigancie za Jeffreyem Harrisonem z USA. Srebrny medal zdobył również na mistrzostwach świata juniorów w Bardonecchii, przegrywając tylko Timem Jitloffem w kombinacji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 stycznia 2003 roku w Wengen, gdzie nie zakwalifikował się do slalomu. Pierwsze pucharowe punkty zdobył blisko rok później, 3 stycznia 2004 roku we Flachau, zajmując 29. miejsce w gigancie. Pierwszy raz na podium stanął 10 stycznia 2009 roku w Adelboden, gdzie zajął 3. miejsce w slalomie gigancie. Mistrzostwa świata w Bormio w 2005 roku były jego pierwszą seniorską imprezą. Wystąpił tam tylko w slalomie, jednak nie ukończył pierwszego przejazdu. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Val d’Isère był między innymi dziewiąty w superkombinacji. Brał też udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku, zajmując między innymi piąte miejsce w slalomie i dziesiąte w superkombinacji. W lutym w 2013 roku wystąpił w supergigancie podczas mistrzostw świata w Schladming, jednak nie ukończył rywalizacji.

Olimpijski debiut zanotował podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku. Był tam dziesiąty w kombinacji, a zawodów w slalomie gigancie nie ukończył. Cztery lata później zdobył srebrny medal w gigancie, rozdzielając na podium Szwajcara Carlo Jankę i swego rodaka, Aksela Lunda Svindala. Na tej samej imprezie był też między innymi dziewiąty w superkombinacji i dwunasty w supergigancie. Największy sukces w karierze osiągnął jednak na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie okazał się najlepszy w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Andrew Weibrechta z USA o 0,3 s i Kanadyjczyka Jana Hudeca o 0,5 s. Tydzień wcześniej zdobył brązowy medal olimpijski w zjeździe, w którym lepsi byli tylko Austriak Matthias Mayer i Włoch Christof Innerhofer. Blisko kolejnego medalu był w superkombinacji, jednak walkę o podium przegrał z Innerhoferem i ostatecznie zajął czwarte miejsce.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 14 lutego 2006   Sestriere Kombinacja 3:12,32 +2,97   Ted Ligety
DNS2 20 lutego 2006   Sestriere Gigant 2:35,00   Benjamin Raich
31. 15 lutego 2010   Whistler Zjazd 1:56,69 +2,38   Didier Défago
12. 19 lutego 2010   Whistler Supergigant 1:31,21 +0,87   Aksel Lund Svindal
9. 21 lutego 2010   Whistler Superkombinacja 2:46,50 +1,58   Bode Miller
2.  23 lutego 2010   Whistler Gigant 2:38,22 +0,39   Carlo Janka
17. 27 lutego 2010   Whistler Slalom 1:41,57 +2,25   Giuliano Razzoli
3.  9 lutego 2014   Krasnaja Polana Zjazd 2:06,23 +0,10   Matthias Mayer
4. 14 lutego 2014   Krasnaja Polana Superkombinacja 2:45,20 +1,06   Sandro Viletta
1.  16 lutego 2014   Krasnaja Polana Supergigant 1:18,14
DNF2 19 lutego 2014   Krasnaja Polana Gigant 2:45,29   Ted Ligety
7. 13 lutego 2018   Jeongseon Superkombinacja 2:06,52 +2,15   Marcel Hirscher
2.  15 lutego 2018   Jeongseon Zjazd 1:40,25 +0,12   Aksel Lund Svindal
3.  16 lutego 2018   Jeongseon Supergigant 1:24,44 +0,18   Matthias Mayer
DNF1 18 lutego 2018   Jeongseon Gigant 2:18,04 -   Marcel Hirscher
DNS 7 lutego 2022   Pekin Zjazd 1:42,69 -   Beat Feuz
23. 8 lutego 2022   Pekin Supergigant 1:19,94 +3,06   Matthias Mayer

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 12 lutego 2005   Bormio Slalom 1:41,34 -   Benjamin Raich
DNF1 4 lutego 2009   Val d’Isère Supergigant 1:41,34 -   Didier Cuche
9. 9 lutego 2009   Val d’Isère Superkombinacja 2:23,00 +2,30   Aksel Lund Svindal
DNF1 13 lutego 2009   Val d’Isère Gigant 2:18,82 -   Carlo Janka
DNF1 15 lutego 2009   Val d’Isère Slalom 1:44,17 -   Manfred Pranger
DNF1 9 lutego 2011   Ga-Pa Supergigant 1:38,31 -   Christof Innerhofer
10. 14 lutego 2011   Ga-Pa Superkombinacja 2:54,51 +3,91   Aksel Lund Svindal
5. 18 lutego 2011   Ga-Pa Gigant 2:10,56 +0,73   Ted Ligety
DNF1 20 lutego 2011   Ga-Pa Slalom 1:41,72 -   Jean-Baptiste Grange
DNF1 6 lutego 2013   Schladming Supergigant 1:23,96 -   Ted Ligety
4. 5 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Supergigant 1:15,68 +0,27   Hannes Reichelt
15. 7 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Zjazd 1:43,18 +0,99   Patrick Küng
2.  8 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Superkombinacja 2:36,10 +0,19   Marcel Hirscher
2.  9 lutego 2017   Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +0,45   Erik Guay
4. 12 lutego 2017   Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +0,39   Beat Feuz
DNS2 13 lutego 2017   Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 -   Luca Aerni
22. 6 lutego 2019   Åre Supergigant 1:24,20 +1,18   Dominik Paris
1.  9 lutego 2019   Åre Zjazd 1:19,98 - -
12. 11 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:19,41 +1,04   Vincent Kriechmayr
8. 14 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:37,79 +1,02   Vincent Kriechmayr
DNS2 15 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:05,86 -   Marco Schwarz

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
43. 27 lutego 2002   Tarvisio Zjazd 1:26,85 min +3,30 s   Adam Cole
DNF1 28 lutego 2002   Tarvisio Supergigant 1:25,02 min -   Peter Fill
25. 2 marca 2002   Tarvisio Slalom 1:30,46 min +4,37 s   Steven Nyman
19. 3 marca 2002   Tarvisio Kombinacja 11,77 pkt ?   Aksel Lund Svindal
32. 4 marca 2003   Briançonnais Zjazd 1:09,49 min +1,93 s   Daniel Albrecht
8. 7 marca 2003   Briançonnais Gigant 2:02,72 min +0,92 s   Daniel Albrecht
  Mario Scheiber
12. 8 marca 2003   Briançonnais Slalom 1:33,74 min +4,08 s   Marc Berthod
4. 8 marca 2003   Briançonnais Kombinacja 2,01 pkt +66,74   Daniel Albrecht
57. 10 lutego 2004   Maribor Zjazd 1:09,61 min +2,98 s   Romed Baumann
13. 12 lutego 2004   Maribor Supergigant 1:17,49 min +1,73 s   Hans Olsson
2.  13 lutego 2004   Maribor Gigant 2:17,40 min +0,89 s   Jeffrey Harrison
DNF1 14 lutego 2004   Maribor Slalom 1:33,33 min -   Raphael Fässler
12. 23 lutego 2005   Bardonecchia Zjazd 1:25,58 min +1,56 s   Rok Perko
4. 24 lutego 2005   Bardonecchia Slalom 1:24,10 min +0,98 s   Filip Trejbal
5. 25 lutego 2005   Bardonecchia Supergigant 1:25,20 min +0,15 s   Michael Gmeiner
9. 27 lutego 2005   Bardonecchia Gigant 2:10,28 min +1,22 s   Michael Gmeiner
2.  27 lutego 2005   Bardonecchia Kombinacja 37,53 pkt +1,67 pkt   Tim Jitloff

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Kvitfjell4 marca 2012 (supergigant)
  2.   Kvitfjell28 lutego 2014 (zjazd)[1]
  3.   Kvitfjell2 marca 2014 (supergigant)
  4.   Lake Louise29 listopada 2014 (zjazd)
  5.   Lake Louise30 listopada 2014 (supergigant)
  6.   Beaver Creek5 grudnia 2014 (zjazd)
  7.   Val Gardena20 grudnia 2014 (supergigant)
  8.   Kitzbühel24 stycznia 2015 (zjazd)
  9.   Alta Badia21 grudnia 2015 (gigant równoległy)
  10.   Wengen15 stycznia 2016 (superkombinacja)
  11.   Jeongseon6 lutego 2016 (zjazd)
  12.   Kvitfjell13 marca 2016 (supergigant)
  13.   Val d’Isère2 grudnia 2016 (supergigant)
  14.   Val d’Isère3 grudnia 2016 (zjazd)
  15.   Val Gardena16 grudnia 2016 (supergigant)
  16.   Santa Caterina27 grudnia 2016 (supergigant)
  17.   Kvitfjell25 lutego 2017 (zjazd)
  18.   Lake Louise26 listopada 2017 (supergigant)
  19.   Kvitfjell11 marca 2018 (supergigant)
  20.   Lake Louise25 listopada 2018 (supergigant)
  21.   Kitzbühel24 stycznia 2020 (supergigant)

Miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Adelboden10 stycznia 2009 (gigant) – 3. miejsce
  2.   Kranjska Gora29 stycznia 2010 (gigant) – 3. miejsce
  3.   Kranjska Gora30 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce
  4.   Beaver Creek5 grudnia 2010 (gigant) – 2. miejsce
  5.   Hinterstoder6 lutego 2011 (gigant) – 2. miejsce
  6.   Beaver Creek6 grudnia 2011 (gigant) – 3. miejsce
  7.   Val Gardena16 grudnia 2011 (supergigant) – 3. miejsce
  8.   Kvitfjell2 marca 2012 (supergigant) – 3. miejsce
  9.   Kvitfjell3 marca 2012 (zjazd - 2. miejsce
  10.   Beaver Creek30 listopada 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  11.   Val Gardena21 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  12.   Beaver Creek6 grudnia 2014 (supergigant) – 2. miejsce
  13.   Val Gardena19 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
  14.   Saalbach22 lutego 2015 (supergigant) – 3. miejsce
  15.   Beaver Creek4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  16.   Val Gardena18 grudnia 2015 (supergigant) – 2. miejsce
  17.   Val Gardena19 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
  18.   St. Moritz17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  19.   Alta Badia19 grudnia 2016 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  20.   Garmisch-Partenkirchen27 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  21.   Kvitfjell24 lutego 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  22.   Beaver Creek1 grudnia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
  23.   Val Gardena16 grudnia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  24.   Bormio28 grudnia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  25.   Bormio29 grudnia 2017 (superkombinacja) – 3. miejsce
  26.   Kitzbühel19 stycznia 2018 (supergigant) – 2. miejsce
  27.   Val Gardena14 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
  28.   Kvitfjell3 marca 2019 (supergigant) – 2. miejsce
  29.   Soldeu13 marca 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  30.   Val Gardena20 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
  31.   Val Gardena18 grudnia 2020 (supergigant) – 3. miejsce
  • W sumie (21 zwycięstw, 17 drugich i 14 trzecich miejsc).

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj