Łojów
Łojów (biał. Лоеў) – białoruskie osiedle typu miejskiego położone w obwodzie homelskim przy ujściu rzeki Soży do Dniepru, na drodze Rzeczyca - Czernihów (60 kilometrów od Rzeczycy). Stolica rejonu łojowskiego; 7,0 tys. mieszkańców (2010).
| |||||
 Dniepr w Łojowie | |||||
| |||||
| Państwo |  Białoruś
| ||||
| Obwód |  homelski
| ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
7 000[1] | ||||
| Nr kierunkowy | 2347 | ||||
| Kod pocztowy | 247095 | ||||
Położenie na mapie Białorusi   Łojów | |||||
 51°56′N 30°48′E/51,933333 30,800000
| |||||
Portal  Białoruś
| |||||
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1505. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie łojowskim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego[2].
W 1646 roku Sejm zdecydował, że Łojów wraz z Lubeczem zostanie przyłączony do Wielkiego Księstwa Litewskiego do czasu odzyskania przez WKL Trubecka, który król Władysław IV Waza przekazał dobrowolnie Moskwie w 1644 roku w zamian za sojusz przeciw Turcji.
Miasto znane jest głównie dzięki bitwom, które miały tutaj miejsce podczas powstania Chmielnickiego.
Na mocy uchwały Sejmu walnego z końca XVII wieku, aż do XIX wieku własność potomków obrońcy twierdzy w Lachowiczach kasztelana Mikołaja Judyckiego, który otrzymał Łojów za zasługi wojenne dla Rzeczypospolitej w wojnie z Moskwą[3].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 114.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V - wynik wyszukiwania - DIR, dir.icm.edu.pl [dostęp 2018-06-28] (pol.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Łojów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.