Łomnicki Kopiniaczek

Łomnicki Kopiniaczek (słow. Lomnický zub[1]) – drobna turnia w górnym fragmencie południowej grani Łomnicy w słowackiej części Tatr Wysokich. Na północy graniczy z kopułą szczytową Łomnicy, od której oddziela go Łomnicka Szczerbinka, natomiast na południu od Łomnickiego Mniszka jest oddzielony Wyżnim Łomnickim Karbem. Turnia ma charakter zęba skalnego[2].

Łomnicki Kopiniaczek
Ilustracja
Łomnicki Kopiniaczek wśród podpisanych obiektów
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łomnicki Kopiniaczek”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łomnicki Kopiniaczek”
Ziemia49°11′41,3″N 20°12′46,9″E/49,194806 20,213028

Turnia jest wyłączona z ruchu turystycznego. Od strony wschodniej Łomnicki Kopiniaczek się nie wyróżnia, natomiast od zachodu opada z niego ściana o charakterze wielkiej płyty, kończąca się w okolicy Trawnika pod Żółtymi Plamami. W dolnej części tej ściany wyróżnia się przewieszony fragment, w którym znajdują się ogromne Żółte Plamy – formacja charakterystyczna dla zachodniej ściany Łomnicy. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na Łomnickiego Kopiniaczka południową granią z Wyżniego Łomnickiego Karbu, możliwe jest też wejście na niego trudną drogą ze Żlebu Téryego przez Depresję Dorawskiego[2].

Pierwsze wejścia:

  • letnie – Wincenty Birkenmajer, 8 czerwca 1930 r.,
  • zimowe – Valerian Karoušek i Jaroslav Sláma, 11 kwietnia 1952 r.[2]

Przypisy

edytuj
  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-08-15].
  2. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 153–156.