Śiwaloka

Śiwaloka – subtelny wymiar egzystencji po śmierci lub sfera w zaświatach, niebo boga Śiwy.

Niebo Śiwy niektóre źródła sytuują na zachodnim zboczu góry Meru. Śiwa wraz z małżonką i potomstwem, przebywa tam w siedmiopiętrowym kryształowym pałacu^[1]. Inna możliwa lokalizacja to zwieńczenie kosmicznego jaja Brahmy (brahmandy). Zamieszkać po śmierci w loce Śiwy, to upragniony cel bramina śiwaickiego, który jako gryhasta (gospodarz) spełnia codzienne obowiązki społeczne i czci Śiwę zgodnie z zaleceniami puran^[2] .

Przypisy edytuj

↑ Przemysław Piekarski: Meru. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 162. ISBN 83-7006-854-5.
↑ Śiwaizm puraniczny. W: Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 163, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.

[1] Przemysław Piekarski: Meru. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 162. ISBN 83-7006-854-5.

[2] Śiwaizm puraniczny. W: Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 163, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.

[1]

[2]