Żałoba narodowa

Żałoba narodowa – żałoba ogłaszana przez władze państwowe po śmierci wybitnej osobistości (najczęściej związanej z krajem jej ogłoszenia) lub z powodu wielkiej katastrofy. Może być ogłaszana na skutek tragicznych wydarzeń w kraju, w którym ją zarządzono, ale także jako rodzaj hołdu złożonego ofiarom podobnych zdarzeń (zamach, katastrofa naturalna lub inna) poza granicami państwa.

Na czas jej trwania odwołuje się zazwyczaj imprezy masowe i widowiska rozrywkowe (koncerty, rozgrywki sportowe)^[1], zaleca się także powściągliwość w zachowaniu oraz zmianę programów telewizyjnych (ograniczenie emisji programów rozrywkowych, komedii, reklam). Stacje telewizyjne na czas żałoby narodowej zazwyczaj posługują się czarnym logo (lub także kirem) na progu ekranu, natomiast w innych środkach masowego przekazu (prasa, internet) umieszczane są również czarne logotypy i strony.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Wedle art. 37. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z 25 października 1991 1. Prezes Rady Ministrów może z powodu żałoby narodowej zarządzić, na czas jej trwania, zawieszenie organizowania imprez artystycznych i rozrywkowych. 2. Wojewoda może z powodu klęski żywiołowej lub w celu zapobieżenia epidemii albo ze względu na żałobę, na czas niezbędny, zarządzić zawieszenie organizowania imprez określonych w ust. 1 na terenie województwa lub jego części. (Dz.U. 1997 nr 110, poz. 721). Wcześniej analogiczne normy zawierał art. 17 § 3 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 27 października 1933 o publicznych przedsięwzięciach rozrywkowych (Dz.U. 1933 nr 85, poz. 632) i art. 22 ustawy z 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz.U. 1968 nr 12, poz. 64).

Bibliografia edytuj

wp.pl: Gdy flagi opuszczone są do połowy... Wirtualna Polska. [dostęp 2009-04-17]. (twierdzenie jakoby prawny charakter żałoba narodowa uzyskała na mocy konstytucji kwietniowej jest fałszywe)
Żałoby narodowe w Polsce (1924-2012)

[1] Wedle art. 37. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z 25 października 1991 1. Prezes Rady Ministrów może z powodu żałoby narodowej zarządzić, na czas jej trwania, zawieszenie organizowania imprez artystycznych i rozrywkowych. 2. Wojewoda może z powodu klęski żywiołowej lub w celu zapobieżenia epidemii albo ze względu na żałobę, na czas niezbędny, zarządzić zawieszenie organizowania imprez określonych w ust. 1 na terenie województwa lub jego części. (Dz.U. 1997 nr 110, poz. 721). Wcześniej analogiczne normy zawierał art. 17 § 3 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 27 października 1933 o publicznych przedsięwzięciach rozrywkowych (Dz.U. 1933 nr 85, poz. 632) i art. 22 ustawy z 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz.U. 1968 nr 12, poz. 64).

[1]