Żleb Breuera
Żleb Breuera, zwany też Kominem Breuera – (słow. Breuerov komín, niem. Breuer-Kamin, węg. Breuer-kémény) – żleb w słowackich Tatrach Wysokich, w południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika[1]. Opada z Wyżniej Pośledniej Przełączki do Doliny Małej Zimnej Wody. Jest to środkowy z 3 żlebów opadających do tej doliny między Durnym Szczytem i Łomnicą (lewy to Klimkowy Żleb, prawy – Żleb Chmielowskiego)[2].
.jpg)
Nazwa żlebu pochodzi od nazwiska Johanna Breurera – spiskoniemieckiego taternika, przewodnika i ratownika tatrzańskiego[3]. Żleb Breuera jest bardo stromy i kamienisty. W dolnej części uchodzi do Żlebu Chmielowskiego, ale także zachodem do Klimkowego Żlebu. Zachodem tym i górną częścią Żlebu Breuera prowadzi popularne taternickie wejście na Łomnicę – tzw. Droga Jordana[2]. Górna część Żlebu Breuera ubezpieczona jest łańcuchami i klamrami.
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-20].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.