117 Eskadra Myśliwska
117 eskadra myśliwska (117 em) – pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1926 |
| Rozformowanie |
1926 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt.pil. Stefan Berezowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
IV/3 dywizjon myśliwski |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujEskadra została sformowana w 3 pułku lotniczym na Ławicy w oparciu o rozkaz Ministerstwa Spraw Wojskowych, Departament IV Żeglugi Powietrznej L.dz. 25 ŻP/tjn. Og.-Org. z 18 marca 1926. Wraz ze 118 eskadrą myśliwską utworzyła IV dywizjon myśliwski 3 plot[1].
Organizatorem i pierwszym dowódcą został kpt.pil. Stefan Berezowski. Wyposażenie stanowiły samoloty Blériot-SPAD S.61C1. Personel wywodził się z nadwyżek w innych eskadrach myśliwskich 3 pułku lotniczego[1].
117 eskadra myśliwska, nie osiągnąwszy zdolności ćwiczebnej, została rozwiązana rozkazem MSWojsk. Dep. IV Żeg. Pow. L.dz. 500/tjn. Og-Org. z 26 maja 1926. Personel i sprzęt został skierowany do innych jednostek myśliwskich 3 pułku lotniczego[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 217.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.