13 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

13 Dywizja Piechoty (niem. 13. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Belgię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki pod nazwą 13 Dywizja Pancerna.

13 Dywizja Piechoty
13. Infanterie-Division
13. Infanterie-Division (motorisiert)
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1934 Magdeburg

Rozformowanie

1940

Tradycje
Kontynuacja

13 Dywizja Pancerna

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

XIV Korpus Armijny

Skład

patrz tekst

Formowanie i walki edytuj

Sformowana w 1934 pod ukrytą nazwą Infanterieführer IV, miejsce stacjonowania sztabu Magdeburg. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 13 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w XI Okręgu Wojskowym. Przeformowana rozkazem z dnia 12 października 1937 w 13 Dywizję Piechoty (zmotoryzowaną). W 1939 brała udział w agresji na Polskę a w 1940 na Belgię i Francję[1]. W czasie walk przeciw oddziałom Wojska Polskiego wchodziła w skład XIV Korpusu Armijnego[2]. W dniu 11 października 1940 przekształcona została w 13 Dywizję Pancerną.

Dowódcy dywizji edytuj

  • gen. mjr Paul Otto (od 1 października 1934)
  • gen. por. Moritz von Faber du Faur (od 21 sierpnia 1939)
  • gen. mjr Paul Otto (od 7 września 1939)
  • gen. por. Friedrich-Wilhelm von Rotkirch und Panthen (od 1 listopada 1939)[3]

Struktura organizacyjna edytuj

Stan w sierpniu 1939:

  • 33 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i I batalionu – Dessau, II batalionu – Bernburg, III i rezerwowego batalionu – Zerbst;
  • 66 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu II i III batalionu – Burg, I batalion – Magdeburg;
  • 13 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, II i III dywizjonu – Magdeburg;
  • I dywizjon 48 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Dessau;
  • 4 batalion pionierów: miejsce postoju – Magdeburg;
  • 13 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Magdeburg;
  • 13 oddział łączności: miejsce postoju – Magdeburg;
  • 13 oddział obserwacyjny: miejsce postoju –nie został wystawiony;

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
  • Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
  • Stoves Rolf Die gepanzerten und motorisierten deutschen Grossverbande (Divisionen und Selbstandige Brigaden) 1939-1945, b.m.w i b.r.w.