Wikipedia

212 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

212 Dywizja Piechoty (niem. 212. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana przez dowództwo Landwehry w Monachium na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 3. fali mobilizacyjnej w VII Okręgu Wojskowym. Wzięła udział w kampanii francuskiej i w latach 1941-1944 walczyła na północnym odcinku frontu wschodniego. Podczas odwrotu przez Litwę została rozbita jesienią 1944 r. Dywizję zreorganizowano i przekształcono w 212 Dywizję Grenadierów Ludowych (212. Volks-Grenadier-Division)[1]. Pozostałą część wojny walczyła na froncie zachodnim biorąc udział m.in. w operacji ardeńskiej. Jej resztki kapitulowały przed Amerykanami w maju 1945 r. pod Baumholder.

212 Dywizja Piechoty
212 Dywizja Grenadierów Ludowych
212. Infanterie-Division
212. Volks-Grenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Struktura organizacyjna

edytuj
  • Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:

316., 320. i 423. pułk piechoty, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w marcu 1941 roku:

316., 320. i 423. pułk piechoty, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w październiku 1943 roku:

316., 320. i 423. pułk grenadierów, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. dywizyjny batalion fizylierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności, 212. polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku:

316., 320. i 423. pułk grenadierów, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. dywizyjny batalion fizylierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności, 212. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

edytuj
  • Generalmajor Walter Friedrichs 26 VIII 1939 – 15 IX 1939;
  • General Theodor Endres 15 IX 1939 – 1 X 1942;
  • Generalleutnant Hellmuth Reymann 1 X 1942 – 1 X 1943;
  • Generalmajor Dr Karl Koske 1 X 1943 – 1 V 1944;
  • Generalleutnant Franz Sensfuß 1 V 1944 – 15 IX 1944;
  • Generalleutnant Franz Sensfuß X 1944 - 1 IV 1945;
  • Generalmajor Max Ulich 1 IV1945 - 21 IV1945;
  • Generalmajor Jobst Freiherr von Buddenbrock 21 IV 1945 - 8 V 1945;

Przypisy

edytuj
  1. ↑ 212. Volks-Grenadier-Division

Bibliografia

edytuj
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
  • Haupt Werner, Army Group North. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i b.m.r.; ISBN 0-7643-0182-9;
  • Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
  • Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim, czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
  • Spiwoks, Stöber, Endkampf zwischen Mosel und Inn, Osnabrück 1976; ISBN 3-921-242-23-1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=212_Dywizja_Piechoty_(III_Rzesza)&oldid=74252575”