24 Batalion Piechoty

24 Batalion Piechoty (24 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

24 Batalion Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Adam Szymański

Ostatni

ppłk Henryk Nowak

Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

7 Brygada Piechoty, 17 Brygada Piechoty

Od 6 sierpnia 1944 r. jako 22 batalion piechoty. Ponownie odtworzony 30 grudnia 1944 r. jako 24 batalion piechoty.

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

24 batalion piechoty został sformowany w dniu 12 grudnia 1942 roku w miejscowości Khanaqin w Iraku, głównie z żołnierzy 22 pułku piechoty i 23 pułku piechoty 7 Dywizji Piechoty. Po sformowaniu 24 batalion piechoty początkowo wchodził w skład 7 Brygady Strzelców, a od marca 1943 roku po oddaniu większej części żołnierzy na uzupełnienie innych jednostek Armii Polskiej na Wschodzie, wszedł w skład 7 Zapasowej Brygady Piechoty. Był dyslokowany w sierpniu 1943 r. z Iraku do Palestyny, a stamtąd w lutym 1944 roku do bazy wojskowej w Quassasin w Egipcie. We Włoszech wylądował w dniu 26 marca 1944 roku i został zakwaterowany w San Basilio w rejonie Bazy 2 Korpusu Polskiego[1]. W trakcie swojego pobytu we Włoszech szkolił uzupełnienia głównie dla jednostek 5 Kresowej Dywizji Piechoty, nie brał udziału w walkach. Wchodził organizacyjnie w skład 7 Zapasowej Brygady Piechoty, 7 Brygady Piechoty – 7 Dywizji (Zapasowej) Piechoty. Etatowo składał się z dowództwa batalionu, kompanii dowodzenia i 4 kompanii strzeleckich. W związku z porządkowaniem numeracji pododdziałów zgodnie z Planem Rozwinięcia PSZ na Zachodzie w dniu 6 sierpnia 1944 roku zmieniono mu nazwę na 22 batalion piechoty[2].

24 batalion piechoty został ponownie utworzony w ramach 17 Brygady Piechoty 7 Dywizji Piechoty w dniu 30 grudnia 1944 roku, ze sformowanego 20 listopada 1944 r. batalionu wartowniczego 7 DP[3]. Batalion ten początkowo składa się z żołnierzy z kategorią zdrowia „D” i szeregowych powyżej 42 lat. Następnie po oddaniu tych żołnierzy do formowanych w tym czasie też batalionów i kompanii wartowniczych, pełni funkcję jednostki uzupełniającej i szkolącej. Był odtworzony i stacjonował w garnizonie San Basilio. Przed wydzieleniem części żołnierzy w dniu 3 czerwca 1945 roku do batalionów wartowniczych "A" i "B" liczył 1700 ludzi. 30 października 1945 roku w związku z redukcją wojsk 2 Korpusu Polskiego, batalion został rozwiązany[4]. Nie brał udziału w walkach.

Żołnierze batalionu

edytuj

Dowódcy batalionu

  • mjr/ppłk Adam Szymański (12 XII 1942 - 21 IV 1944[2])
  • mjr Marian Jasiński (22 IV - 9 VIII 1944)
  • mjr Franciszek Osmakiewicz (od 10 VIII 1944[5])

Zastępca dowódcy batalionu

  • kpt. Władysław Nagórski[2]

Dowódca batalionu (od 30 XII 1944)

  • ppłk Henryk Nowak[4]
  • mjr Stanisław Bargielski (od 17 IX 1945)[4]

Zastępca dowódcy batalionu (od 30 XII 1944)

  • mjr Stanisław Bargielski[4]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 17. Londyn: 1974.
  • Grzegorz Gera. Ze znakiem Czerwonego Gryfa. Skrót dziejów 7. Dywizji Piechoty. „Militaria. Wydanie Specjalne: ilustrowany magazyn wojskowy”. nr 63 (5), 2018. Lublin: Kagero Publishing. ISSN 2450-7334.