33 Eskadra Lotnicza
33 eskadra lotnicza – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1926 |
| Rozformowanie |
1926 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Poznań-Ławica |
| Rodzaj wojsk | |
Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj
Rozkazem MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej, L.dz. 25 ŻP/tjn.Og.-Org. z 18 marca 1926, przystąpiono w 3 pułku lotniczym do organizacji 33 eskadry lotniczej. Jako wyposażenie eskadra otrzymała samoloty Potez XV[1]. Eskadra weszła w skład nowo formowanego III dywizjonu lotniczego[2].
Brak personelu latającego uniemożliwił osiągnięcie zdolności ćwiczebnej. Rozkazem MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej L.dz. 500/tjn.0g.-0rg. z 26 maja 1926 nakazano rozwiązanie III dywizjonu 3 pułku lotniczego. Tym samym 33 eskadra lotnicza została rozformowana, a personel i sprzęt przesunięto do innych eskadr 3 pułku lotniczego[2].
Dowódcy eskadry edytuj
- kpt.pil. Julian Stachurski[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 254.
- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 238.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.