47 Dywizja Strzelców

47 Dywizja Strzelcówzwiązek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

47 Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1919

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Bitwa pod Kazimierówką (24 II 1920)
bitwa pod Jampolem (21 IX 1920)
bitwa pod Zasławiem (23 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

12 Armia

Formowanie i walki

edytuj

Sformowana jesienią 1919. W składzie 12 Armii walczyła z oddziałami Denikina. W grudniu 1919 przerzucono ją na Front Południowo-Zachodni do rejonu Mozyrza. Tu poniosła duże straty w walkach z Grupą Poleską gen. Sikorskiego. Podczas polskiej ofensywy na Kijów, w rejonie Teterewa złożyła broń. Resztki oddziałów wcielono do 58 Dywizji Strzeleckiej[1].

W czerwcu 1920 odtworzona w ramach 14 Armii. Walczyła pod Tarnopolem, Brodami, Zbarażem i Lwowem. 27 i 28 sierpnia nie potrafiła przełamać obrony polskiej 12 Dywizji Piechoty. Podczas odwrotu Armii Czerwonej poniosła wysokie straty w boju pod Jampolem z polską 1 Brygadą Kawalerii. Po zawarciu rozejmu walczyła z oddziałami URL na Ukrainie. W grudniu 1920 została rozformowana[1].


7 marca 1920 roku jej cały sztab dostał się do polskiej niewoli. 1 maja 1920 dywizja z całkowicie nowym już sztabem broniła się na przedpolach Kijowa wzdłuż dolnego biegu rzeki Teterew wraz z 17 Dywizją Kawalerii [potrzebny przypis].

Struktura organizacyjna

edytuj

Skład na dzień 12 lipca 1920[2]:

  • dowództwo dywizji
  • 139 Brygada Strzelców
    • 415 pułk strzelców
    • 416 pułk strzelców
    • 417 pułk strzelców
  • 140 Brygada Strzelców
    • 418 pułk strzelców
    • 419 pułk strzelców
    • 420 pułk strzelców
  • 141 Brygada Strzelców
    • 421 pułk strzelców
    • 422 pułk strzelców
    • 423 pułk strzelców

Dowódcy dywizji

edytuj
  • I.I. Smolin (XI 1919 – III 1920)[1]
  • N.G. Krapiwianski (III – V 1920)[1][3]
  • N.I. Sziło (VI – VIII 1920)[1]
  • T.P. Krugliakow (VIII – IX 1920)[1]
  • M.E. Miedwiediew (IX – XII 1920)[1]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj