66 Armia (ZSRR)

radziecka armia z okresu II wojny światowej

66 Armia (ros. 66-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

66 Armia
66-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

27 sierpnia 1942

Rozformowanie

5 maja 1943

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Władimir Kurdiumow

Ostatni

gen. por. Aleksiej Żadow

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Podległość

Front Stalingradzki, Doński, Rezerwowy oraz Stepowy Okręg Wojskowy

Historia

edytuj

Armię utworzono 27 sierpnia 1942 r. na bazie 8 Armii Rezerwowej w odwodzie Naczelnego Dowództwa.

30 sierpnia 1942 r. armia została włączona w skład Frontu Stalingradzkiego, a następnie w dniu 30 września 1942 r. w skład Frontu Dońskiego. W składzie tych frontów wzięła udział w bitwie Stalingradzkiej, początkowo prowadząc działania obronne na północ od Stalingradu. W okresie od września do października przeprowadziła szereg kontruderzeń mających na celu powstrzymanie natarcia wojsk niemieckich, które dotarły do Wołgi na północ od Stalingradu.

W czasie radzieckiej kontrofensywy pod Stalingradem początkowo walczyła w obronie, a 24 listopada 1942 roku rozpoczęła ofensywę mającą za zadanie okrążenie wojsk niemieckich w Stalingradzie. Po dotarciu do miejscowości Rynok nawiązała kontakt z oddziałami 62 Armii Frontu Stalingradzkiego, co oznaczało zamknięcie okrążenia wojsk niemieckich w Stalingradzie.

Następnie brała udział w blokowaniu okrążonych wojsk niemieckich w Stalingradzie. W styczniu 1943 roku wzięła udział w działaniach przeciwko okrążonym wojskom niemieckim, aż do ich kapitulacji.

Po kapitulacji wojsk niemieckich pozostała w Stalingradzie i 6 lutego weszła w skład grupy armijnej gen. por. Trubnikowa odwodu Naczelnego Dowództwa.

13 marca 1943 roku została włączona w skład Frontu Rezerwowego, a 15 kwietnia 1943 roku została podporządkowana Stepowemu Okręgowi Wojskowemu.

5 maja 1943 roku armia za zasługi w czasie bitwy stalingradzkiej została przemianowana w 5 Gwardyjską Armię.

Dowódcy

edytuj
wrzesień 1942
49, 99, 120, 231, 299, 316 Dywizja Strzelecka, 10, 69, 148, 248 Brygada Pancerna
październik 1942
64, 84, 99, 120, 299 Dywizja Strzelecka, 7 Korpus Pancerny (3 Gwardyjska Brygada Pancerna, 62, 87 Brygada Pancerna, 7 Brygada Zmechanizowana) 10 Brygada Pancerna
listopad 1942
49, 62, 64, 84, 99, 116, 120, 212, 226, 231, 299, 343 Dywizja Strzelecka, 58 Brygada Pancerna
grudzień 1942
64, 99, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka, 58 Brygada Pancerna
styczeń 1943
64, 99, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
luty 1942
84, 99, 116, 226, 273, 299, 343 Dywizja Strzelecka
marzec 1943
13 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
kwiecień 1943
13 i 66 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
maj 1943
13 i 66 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 434 Dywizja Strzelecka, 10 Korpus Pancerny (178, 183, 186 Brygada Pancerna, 11 Brygada Zmechanizowana)

Przypisy

edytuj
  1. Jakubowski 1976 ↓, s. 112.
  2. Na podstawie Боевой Состав Советcкой Армии Часть II i III, Военное Издательство Министерства Обороны СССР Moskwa wyd. 1972.

Bibliografia

edytuj
  • Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
  • Praca zbiorowa pod red. gen. por. M. M. Kirjana: Велкая Отечественная война 1941-1945: словарь-справочник. Moskwa: Издательство политической литературы Политиэдат, 1985, s. 312. (ros.).
  • Praca zbiorowa pod red. gen. armii M. M. Kozłowa: Великая Отечественная Война 1941 -1945 энциклопедия. Moskwa: «Советская Энциклопедия», 1985, s. 793. (ros.).
  • 66-я армия. Боевые действия РККА. [dostęp 2021-03-01]. (ros.).