6 Oddział Lotniczy Sił Zbrojnych Południa Rosji

6 Oddział Lotniczy Sił Zbrojnych Południa Rosji (ros. 6-й авиационный отряд Вооруженных сил Юга России) - jednostka lotnicza Białych podczas wojny domowej w Rosji

Oddział został sformowany pod koniec kwietnia 1919 r. w Nowoczerkasku. Na jego czele 1 maja tego roku stanął sztabskpt. Nikołaj A. Baftałowski. Oddział był wyposażony w 8 dostarczonych przez Brytyjczyków samolotów myśliwskich Sopwith Camel. Pilotowali je m.in. sztabskpt. Bucyłło, por. Turenko, por. Tichomirow, ppor. Aleksandr M. Piszwanow, ppor. Aleksandrs Zariņš, ppor. Biatow, kornet Arceułow. Oddział wchodził w skład 1 Dywizjonu Lotniczego płk. Konowałowa, podporządkowanego 1 Korpusowi Armijnemu pod dowództwem gen. Aleksandra G. Kutiepowa. Lotnicy od końca lipca wspierali wojska Białych podczas natarcia w kierunku na Moskwę pod Biełgorodem, Kurskiem i Orłem. Oddział stanowił główną siłę lotniczą atakujących wojsk. 18 września w rejonie wsi Patocznaja koło Orła, na terenach zajętych przez bolszewików, zmuszony był wylądować z powodu awarii silnika sztabskpt. N. A. Baftałowski, dostając się do niewoli. Dowodzenie oddziałem objął tymczasowo por. Turenko. Na pocz. października w oddziale pozostało 5 sprawnych samolotów. Za udział w ciężkich walkach o Orzeł, zakończonych zdobyciem miasta 13 października, oddział został wyróżniony w rozkazie gen. A. G. Kutiepowa. Następnie lotnicy wspierali wojska 1 Korpusu Armijnego podczas walk odwrotowych. W listopadzie ogniem dział przeciwlotniczych został zestrzelony samolot ppor. Biatowa, który zginął podczas próby lądowania, a także samolot dowódcy por. Turenki. Nowym dowódcą został por. Tichomirow. Oddział ostatecznie znalazł się na pocz. 1920 r. w Groznym, które zostało wkrótce okrążone przez czeczeńskich partyzantów i wojska bolszewickie. Aby uniknąć niewoli, 4 ostatnich pilotów oddziału (A. M. Piszwanow, A. Zariņš, Wierżbicki i Tichomirow) w marcu tego roku przeleciało na terytorium Demokratycznej Republiki Gruzji, gdzie wstąpili do armii gruzińskiej. Otrzymali oni przydział jako kierowcy do kompanii samochodowej.

Bibliografia

Marat Chajrulin, Wiaczesław Kondratiew, Военлеты погибшей империи. Авиация в Гражданской войне, Moskwa 2008