AEG G.IV
AEG G.IV – niemiecki średni bombowiec okresu I wojny światowej, skonstruowany w wytwórni AEG (Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft) w 1916.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłatowiec konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
3–4 (1 lub 2 pilotów, 2 strzelców) |
| Historia | |
| Data oblotu |
1916 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Daimler Mercedes D.IVa |
| Moc |
260 KM każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,40 m |
| Długość |
9,70 m |
| Wysokość |
3,90 m |
| Powierzchnia nośna |
67 m² |
| Masa | |
| Własna |
2488 kg |
| Startowa |
normalna: 3664 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
165 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
3,3 m/s |
| Pułap |
4500 m |
| Zasięg |
652 km |
| Długotrwałość lotu |
5 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × km Parabellum kaliber 7,92 mm 350 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Cesarstwo Niemieckie | |
Historia edytuj
Samolot AEG G.IV był ostatnią seryjną i najliczniejszą odmianą średnich bombowców AEG serii G, której oznaczenie pochodziło od skrótu GrossKampfflugzeug („wielki samolot bojowy”). Stanowił on rozwinięcie wcześniejszych modeli AEG G.II i AEG G.III. Główną zmianą w stosunku do G.III było zastosowanie nowych mocniejszych silników 260 KM Mercedes D.IVa zamiast D.IV o mocy 220 KM. Wizualnie samolot wyróżniał się dwułopatowymi śmigłami zamiast czterołopatowych oraz łukowatymi krawędziami spływu lotek. Z 542 bombowców AEG serii G, ponad 400 zbudowano w wersji G.IV.
Produkcję samolotu rozpoczęto w 1916 r., rok później wszedł na wyposażenie jednostek frontowych[1].
Oprócz wersji podstawowej G.IV zbudowano także kilka wersji modyfikowanych. W wersji G.IVb rozpiętość płata zwiększono do 24 m. Wersja G.IVk posiadała zamontowane w wysuniętym do przodu i opancerzonym nosie kadłuba 22 mm działko Becker, zaś silniki osłonięto pancernymi płytami. Obydwie wersja posiadały także odmiany z dwupłatowym usterzeniem.
Jedyny zachowany egzemplarz samolotu znajduje się w Kanadyjskim Muzeum Lotnictwa (Canada Aviation Museum). Jest to równocześnie jedyny zachowany do dzisiaj niemiecki dwusilnikowy samolot z okresu I wojny światowej.
Użycie edytuj
Samoloty AEG G.IV weszły na uzbrojenie niemieckiego lotnictwa pod koniec 1916 roku, a pod koniec wojny stanowiły podstawę niemieckiego średniego lotnictwa bombowego bliskiego zasięgu. Określany był jako bombowiec frontowy lub taktyczny. Samoloty te używane były szeroko na froncie zachodnim, zwłaszcza do wsparcia ostatnich niemieckich ofensyw w Pikardii i Flandrii w 1918. Używane były też na innych frontach, m.in. na froncie włoskim, gdzie bombardowały Wenecję i Padwę oraz na froncie rumuńskim. Początkowo samolot wykorzystywano jako bombowiec dzienny i nocny, lecz na skutek rosnącej skuteczności myśliwców, przeniesiono je głównie do operacji nocnych (nosiły wówczas charakterystyczny kamuflaż w sześciokąty w ciemnych kolorach).
Opis techniczny edytuj
Dwusilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji drewnianej. Kadłub prostokątny w przekroju, umieszczony na dolnym płacie, górny płat mocowany nad nim za pomocą rozpórek i zastrzałów. Usterzenie klasyczne, pojedyncze. Załoga: 3 ludzi w otwartej kabinie pilotów i otwartych stanowiskach strzeleckich w nosie i na grzbiecie samolotu (w wersjach z podwójnymi sterownicami, 4 ludzi). Bomby podwieszane pod płatem.
Napęd: 2 silniki rzędowe Daimler Mercedes D.IVa o mocy 260 KM zamontowane w gondolach zawieszonych na zastrzałach w komorze płatów, dwułopatowe śmigła ciągnące.
Przypisy edytuj
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 162.
Bibliografia edytuj
- P. Gray, O. Thetford, Germany Aircraft of the First World War, Nowy Jork 1970, s. 6–8.
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.