Abraham z Harranu

Abraham z Harranu
Data urodzenia	ok. 350
Data śmierci	ok. 420
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	14 lutego

Abraham z Harranu (ur. ok. 350 w Syrii, zm. ok. 420 w Konstantynopolu) – święty katolicki, syryjski eremita, biskup.

Bardzo wcześnie zaczął wieść pustelnicze życie na pustyni Chalkis. Przeżywszy cudowne uzdrowienie podjął się dzielenia wiarą jednej z dolin Gór Libańskich, w okolicach Emesy. Powrócił do życia w eremie i wtedy wbrew swej woli został wybrany na biskupa Harranu. Odznaczył się walką z nieortodoksyjnością i łamaniem prawa kościelnego. Tryb życia prowadzony przez biskupa wywoływał uznanie wiernych, a wieść o tym dotarła na dwór cesarski wywołując tam podziw. Zmarł w Konstantynopolu około 420 roku, do którego udał się na wezwanie Teodozjusza II.

Jego wspomnienie obchodzone jest 14 lutego.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 16. ISBN 83-7097-271-3.