Actio confessoria

Actio confessoria – powództwo konfesoryjne, w prawie rzymskim skarga służąca ochronie służebności (servitutes). W prawie przedjustyniańskim określana była jako vindicatio servitutis. Od kodyfikacji justyniańskiej stała się jedynym sposobem ochrony wszystkich służebności (osobistych i gruntowych).

Charakterystyka powództwa

Powództwo miało charakter rzeczowy. Przysługiwało osobie uprawnionej do korzystania z rzeczy obciążonej służebnością. Pozwanym mogła być osoba zaprzeczająca istnieniu służebności lub uniemożliwiająca jej wykonywanie.

Służebności na gruntach prowincjonalnych chroniono odpowiednimi actiones utiles.

Bibliografia

• Marek Kuryłowicz, Adam Wiliński "Rzymskie prawo prywatne" Kraków 1999 ISBN 83-7211-089-1
• Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1