Agag (król Amalekitów)

król Amalekitów

Agag (XI w. p.n.e.) – król Amalekitów.

Agag
ilustracja
król Amalekitów
Okres

XI w. p.n.e.

Gustave Doré, Śmierć Agaga, La Sainte Bible, 1866

Został pokonany przez Saula, króla Izraela, i wzięty do niewoli. Izraelski władca pozostawił go przy życiu wbrew nakazowi Samuela, aby zabić wszystkich Amalekitów. Konsekwencją tego była przepowiednia Samuela, że król straci panowanie nad Izraelem. Pomimo to Saul udał się z Samuelem do Gilgal, aby złożyć hołd Jahwe. Tam Samuel kazał stracić Agaga.

Odnośnie do rodzaju śmierci Agaga

edytuj

Według Biblii warszawskiej Agag został przez Samuela „porąbany w kawałki”[1]. Podobnie Biblia gdańska: „I rozsiekał w kęsy Samuel Agaga przed obliczem Pańskiem w Galgal”[2]. Według Biblii Tysiąclecia na temat śmierci Agaga czytamy jedynie: „Samuel kazał stracić Agaga przed Panem w Gilgal”[3] (bez podania bliższych szczegółów, w jaki sposób dokonano egzekucji), podobnie Wulgata[4].

Natomiast w wydaniu katolickim Pisma Świętego Starego Testamentu (Lublin 1938) werset 1 Sam 15,33 brzmi: „I rzekł Samuel: „Jako osierocił niewiasty miecz twój, tak niech będzie osierocona wśród niewiast matka twoja!” I porąbał Samuel Agaga wobec Jahwe w Gigal.” A przypis dodaje: Jako osierocił ... Zostało wykonane prawo pomsty śmierć za śmierć. Odnośnie do Porąbał... Użyta forma pijel może świadczyć, że Samuel nie dokonał egzekucji własnymi rękoma, tylko wydał na niego wyrok śmierci, który też został wykonany. U ludów starożytnych, nie wyłączając Greków i Rzymian, brańcy wojenni byli zabijani[5].

Agag w filmie

edytuj

W filmie Bruce’a Beresforda Król Dawid (1986) w rolę Agaga wcielił się włoski aktor Marino Masé.

Przypisy

edytuj
  1. Biblia warszawska, 1 Sam 15,33
  2. Biblia gdańska, 1 Sam 15,33
  3. Biblia Tysiąclecia, 1 Sam 15,33
  4. „Et in frustra concidit eum Samuel coram Domino in Galgalis.”: Biblia Sacra – Vulgatae Editionis. Milano: Wydawnictwo San Paolo, 2003. ISBN 88-215-4658-6.
  5. ks. dr Józef Kruszyński: Pismo Święte Starego Testamentu – przekł. z oryg. hebrajskiego. Komentarz. Cz. T. II. Lublin: 1938.

Bibliografia

edytuj