Agila 2
Agila 2 (potem ABS-5 i ABS-3) – pierwszy sztuczny satelita od początku należący do Filipin[a]; geostacjonarny satelita telekomunikacyjny filipińskiego operatora Mabuhay Philippines Satellite Corporation, odsprzedany potem Asia Broadcast Satellite. Świadczył usługi transmisji telewizji (do 190 kanałów HD), rozmów telefonicznych (ponad 50 000 rozmów dwukierunkowych jednocześnie) i danych (do 15 Mbps) w Azji Południowo-Wschodniej. W momencie uruchomienia był największym satelitą telekomunikacyjnym w rejonie Azji i Pacyfiku. Planowy czas działania statku wynosił 15 lat.
![]() | |
Inne nazwy |
Mabuhay 1, ABS-3, ABS-5, S24901 |
---|---|
Indeks COSPAR |
1997-042A |
Państwo | |
Zaangażowani | |
Model satelity | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Czas trwania | |
Początek misji |
19 sierpnia 1997 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
(startowa) 3775 kg; (pusty) 1800 kg |
Zbudowany przez Space Systems/Loral dla filipińskiego operatora Mabuhay Philippines Satellite Corporation. Posiadał 30 transponderów pasma C (w tym 6 rozszerzonych) i 24 pasma Ku (o mocy 110W lub 12 o mocy 220 W). Producent satelity odpowiadał także za wyniesienie satelity, budowę segmentu naziemnego (stacja naziemna w rejonie Zatoki Subic), i wykształcenie kadr. Całość kosztu misji szacuje się na 243 mln. USD.
Agila 2 był pierwszym azjatyckim satelitą certyfikowanym na zgodność ze standardami amerykańskiej FCC. Certyfikat umożliwił obsługę satelity przez stację naziemną na Hawajach.
Sprzedaż
edytujW listopadzie 2009 roku Filipiny zgodziły się sprzedać swój cały 67% udział w Mabuhay Philippines Satellite Corporation (będący w posiadaniu Philippine Long Distance Telephone Company, PLDT) hongkońskiemu operatorowi Asia Broadcast Satellite, w tym odsprzedanie satelity[1]. Po przejęciu przez ABS satelita został przemianowany na ABS-5. W 2011 roku został przemieszczony nad południk 3°W[b], a jego nazwę zmieniono na ABS-3. Nowy właściciel zachował personel i infrastrukturę satelity na Filipinach. Transakcja została sfinalizowana 18 stycznia 2010, w kwocie 9,9 miliona USD[2].
Rząd Filipin rozmawiał wcześniej o takim przejęciu z firmą ProtoStar, ale i ona i spółki od niej zależne ogłosiły bankructwo. PLDT był największym niezabezpieczonym wierzycielem ProtoStara (27,5 mln. USD)[2].
Sprzedaż jedynego krajowego satelity została krytycznie przyjęta na Filipinach. Mówiono o regresie technologicznym i utracie niepodległości w dziedzinie łączności i obronności[3][2]. Dziwiono się dlaczego sprzedano firmę i satelitę potencjalnie dochodowego - rynek usług satelitarnych na Filipinach w 2010 roku wyceniany był na 120 mln. USD[2]. Na początku 2013 roku krajowa prasa wskazywała, że Filipiny są jedynym z 5 najbogatszych krajów Azji Południowo-Wschodniej bez własnego satelity telekomunikacyjnego[4], podkreślając, że dla kraju rozsianego na 7000 wysp powinien być to oczywisty środek budowy infrastruktury telekomunikacyjnej.
Nazwa
edytujSatelita otrzymał nazwę po filipińskiej nazwie małpożera (Pithecophaga Jeffery)[5] - jednego z najrzadszych, najbardziej zagrożonych i najpotężniejszych ptaków na świecie, jaki zamieszkuje Filipiny. Nazwę satelicie nadal prezydent Filipin, Fidel Ramos. Wcześniej satelita miał otrzymać nazwę "Maya", również związaną z filipińskim ptakiem.
Uwagi
edytuj- ↑ Wcześniej Filipiny wykorzystywały satelitę Palapa B2P kupionego od Indonezji.
- ↑ Początkowo pracował na pozycji 146°E.
Przypisy
edytuj- ↑ Philippine's one and only orbital satellite sold. The Exciting Centennial of Philippine Aviation, 2009-11-08. [dostęp 2014-01-07]. (ang.).
- ↑ a b c d Art Villasanta, Peter Galace: Wanted: New Philippine satellite. Philippine Daily Inquirer, 2011-01-17. [dostęp 2014-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-11)]. (ang.).
- ↑ Agila II: Philippines in cyperspace. Manila Bulletin, 2013-01-05. [dostęp 2014-01-07]. (ang.).
- ↑ Villasanta Art, Galace Peter: Business at satellite speed. INQUIRER.net#sthash.m1iKPtVq.dpuf, 2013-01-07. [dostęp 2014-01-07]. (ang.).
- ↑ AGILA: The Bird and the Satellite. Mabuhay Satellite Corporation. [dostęp 2014-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Gunter Krebs: Agila 2 / ABS 5 → ABS 3. Gunter's Space Page. [dostęp 2014-01-05]. (ang.).
- Facilites, The Satellite: Agila 2. Mabuhay Satellite Corporation. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-01)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- SatBeams - zobrazowanie wiązek sygnałów nadawanych przez Agila 2 (ang.)