Aichi D1A
Aichi D1A – japoński dwumiejscowy, pokładowy i lądowy bombowiec nurkujący.
 Aichi D1A2 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Aichi Kokuki KK |
| Typ |
bombowiec nurkujący |
| Konstrukcja |
dwupłat ze stałym podwoziem |
| Załoga |
2 (pilot i tylny strzelec) |
| Historia | |
| Data oblotu |
1934 |
| Wycofanie ze służby |
1942 |
| Liczba egz. |
580 (162 – D1A1 i 428 – D1A2) |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1× dziewięciocylindrowy, dwugwiazdowy silnik Nakajima Hikari 1 |
| Moc |
544 kW (730 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,40 m |
| Długość |
9,30 m |
| Wysokość |
3,41 m |
| Powierzchnia nośna |
34,7 m² |
| Masa | |
| Własna |
1516 kg |
| Użyteczna |
2500 kg |
| Startowa |
2610 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
309 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6,37 m/s |
| Pułap |
6980 m |
| Zasięg |
927 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3× km Typ 92 kal. 7,7 mm 310 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Japonia | |
| Rzuty | |
| |
Historia edytuj
Podstawą budowy prototypu bombowca specjalnego Aichi był sprowadzony z Niemiec bombowiec nurkujący Heinkel He 66. Nowy samolot projektowany pod kryptonimem B-9 został wyposażony w japoński silnik gwiazdowy typu Nakajima Kotobuki o mocy 580 KM i skierowany do produkcji pod oznaczeniem D1A1. Szybko jednak powstała ulepszona wersja nurkowca oznaczona D1A2. Nowa wersja różniła się od A1D1 osłonami kół podwozia oraz bardziej wydajną jednostką napędową[1].
D1A pełnił służbę podczas wojny chińsko-japońskiej. Od 1942 roku prawie wszystkie samoloty D1A przeniesiono do rezerwy[1].
Dane techniczne edytuj
- Kraj produkcji: Cesarstwo Japonii
- Typ: (D1A) dwumiejscowy, pokładowy i lądowy bombowiec nurkujący
- Napęd: dziewięciocylindrowy, dwugwiazdowy silnik typu Nakajima Hikari 1 o mocy 544 kW (730 KM)
- Osiągi:
- prędkość maksymalna: 309 km/h
- czas wznoszenia na wysokość 3000 m: 7 min 51 s
- pułap praktyczny: 6980 m
- zasięg: 927 km
- Masa:
- własna: 1516 kg
- maksymalna startowa: 2610 kg
- Wymiary:
- rozpiętość skrzydeł: 11,40 m
- długość: 9,30 m
- wysokość: 3,41 m
- Uzbrojenie:
- dwa karabiny maszynowe 7,7 mm Typ 92 w górnej, przedniej części kadłuba
- ruchomy karabin maszynowy 7,7 mm w tylnej kabinie
- ładunek 310 kg bomb na podwieszeniach zewnętrznych
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa: Bellona, 2010, s. 317. ISBN 978-83-11-11489-0.