Akademia Ruchu – polska eksperymentalna grupa teatralna i artystyczna powstała w Warszawie w 1973 r.

Zespół ten o eksperymentalnym charakterze jest rodzajem teatru gestu i narracji wizualnej. Realizuje spektakle, organizuje happeningi, prowadzi teatralne warsztaty, działa jako interdyscyplinarne centrum sztuki. Akademia Ruchu należała do pierwszych zespołów w Polsce, który wyszedł na ulice tworząc widowiska w zurbanizowanej przestrzeni miejskiej. Pretekstem do tych akcji teatralnych były zwyczajne działania i proste scenki realizowane wobec przypadkowych widzów. Charakterystyczną cechą spektakli była rezygnacja z literackich dialogów i fabuły oraz brak tradycyjnych postaci posiadających indywidualne cechy. Zamiast tego pojawiały się fragmenty muzyczne, dźwięki, pojedyncze zdania lub tylko słowa oraz bezosobowe postacie.

Historia

edytuj

Od początku aż do swojej śmierci w 2014 r. liderem grupy był Wojciech Krukowski. Chociaż do zespołu należało wielu aktorów, to poza Krukowskim stale działali w jego ramach Janusz Bałdyga, Jolanta Krukowska, Cezary Marczak, Zbigniew Olkiewicz, Krzysztof Żwirblis. Debiutem dla Akademii Ruchu był Ogólnopolski Festiwal Teatru Ruchu w Szczecinie, na którym otrzymali nagrodę Grand Prix. Pokazane na tę okazję wystąpienia zostały uznane przez prasę za największe wydarzenie tego festiwalu[1]. Od tego czasu zespół realizował często spektakle i akcje na terenie kraju i za granicą odnosząc coraz większe sukcesy. W 1979 r. Akademia Ruchu przekształciła się w profesjonalny zespół i Ośrodek Teatralny. Wówczas zaczęły się mnożyć inicjatywy członków grupy. Realizowano warsztaty artystyczne w Polsce i za granicą, m.in. Paryżu, Londynie, Avignonie, Brukseli i Mediolanie oraz międzynarodowe seminaria poświęcone różnym aspektom sztuki wizualnej. Akademia Ruchu poświęciła się także organizacji wydarzeń. Dzięki niej w Polsce gościły m.in. The Living Theater i Odin Teatret, czy Piccolo Teatro d Pontedera. Ponadto organizowała wystawy i pokazy filmów w ramach Kina Akademii Ruchu. W latach 1979–1981 grupa tworzyła program Centrum Kultury na Grochowie, w latach 1989-1994 jej ośrodkiem było żoliborskie kino Tęcza, z którego zespół musiał się wynieść z powodu nieprzychylnej postawy władz dzielnicy[2]. Podsumowaniem dokonań Akademii Ruchu z lat 80. i początku 90. był przegląd prac zespołu zorganizowany w ramach festiwalu Rozdroże w 1994 r. Akademia Ruchu zaprezentowała wówczas Życie codzienne po Wielkiej Rewolucji francuskiej. Dwa, Polskie głosy oraz Esej, który stanowił opowieść o działalności zespołu z ostatnich 12 lat.

Przypisy

edytuj
  1. Story. akademiaruchu.com. [dostęp 2015-10-02]. (pol.).
  2. Monika Mokrzycka-Pokora: Akademia Ruchu. culture.pl. [dostęp 2015-10-02]. (pol.).

Bibliografia

edytuj