Al Zafir
Al Zafir – egipski rakietowy pocisk balistyczny krótkiego zasięgu. Jeden z trzech pocisków rozwijanych do 1966 z pomocą Republiki Federalnej Niemiec, obok Al Kahir i Al Raid[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | |
| Status |
wycofany |
| Lata służby |
1963 |
| Długość |
5,50 m[a] |
| Średnica |
0,76 m[b] |
| Rozpiętość |
0,91 m[c] |
| Napęd |
jednostopniowy |
| Paliwo |
WFNA/hydrazyna |
| Zasięg |
376 km |
| Naprowadzanie |
bezwładnościowe |
| Celność |
CEP: 9-20 km |
| Głowica |
odłamkowo-burząca (60 kg) |
Historia edytuj
Rozwój edytuj
Prace nad pociskiem rozpoczęto w 1958 roku, a testy przeprowadzano w latach 1961-1962. Egipt chciał ich wyprodukować ok. 400 sztuk. Pocisk wykorzystywał wiele rozwiązań z rakiet V2, gdyż początkowo był rozwijany przez specjalistów wcześniej pracujących dla hitlerowskiej Luftwaffe, uprowadzonych przez Mosad w ramach Operacji Damokles, m.in. Wolfganga Pilza. Z uwagi na rozwój projektu i naciski RFN, po 1964 praktycznie nie brali oni udziału w pracach i opuścili Egipt.
Pocisk został pierwszy raz pokazany publicznie w trakcie defilady wojskowej w Kairze 23 lipca 1963.
W pocisku próbowano używać również elementów francuskich, np. systemów naprowadzania z rakiet Véronique.
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Military Statistics - WMD - Missile: Countries Compared. [w:] NationMaster [on-line]. [dostęp 2015-03-02]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Mark Wade: Al Zafir. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
- Owen Sirrs: Nasser and the Missile Age in the Middle East. Routledge, 2006. ISBN 0-415-37003-5. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Gunter's Space Page – fotografia startującej rakiety Al Kahir (ang.)