Alaksandr Smalanczuk
Alaksandr Fiodarawicz Smalanczuk (biał. Аляксандр Фёдаравіч Смалянчук[a]; ur. 23 maja 1959 w Kozłowszczyźnie) – białoruski historyk, doktor nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego).
Data i miejsce urodzenia |
23 maja 1959 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
historyk |
Alma Mater | |
Życiorys
edytujUrodził się 23 maja 1959 roku w osiedlu typu miejskiego Kozłowszczyzna, w rejonie słonimskim obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1981 roku ukończył Grodzieński Uniwersytet Państwowy im. Janki Kupały (GUP). Pracował jako nauczyciel w szkołach Grodna, pracownik naukowy Republikańskiego Muzeum Historii Religii, Grodzieńskiego Obwodowego Muzeum Historyczno-Archeologicznego, Grodzieńskiego Obwodowego Instytutu Podwyższenia Kwalifikacji Nauczycieli. Od 1999 roku pracował w laboratorium naukowo-badawczym problemów kultury regionalnej GUP. W 2003 roku uzyskał stopień doktora nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego)[1]. Od roku 2011 zatrudniony w Instytucie Slawistyki PAN.
W swojej pracy naukowej zajmuje się badaniem historii ruchów narodowych na ziemiach obecnie wchodzących w skład Białorusi i Litwy oraz historii politycznej XX wieku[1].
Prace
edytujKsiążki
edytuj- Palaki Biełarusi i Litwy u rewalucyi 1905–1907 hh| miejsce = Grodno| rok = 2000| język = be;
- Pamiż krajowasciu i nacyjanalnaj idejaj: Poł. ruch na bieł. i lit. ziemlach, 1864–1917 hh. Grodno, 2001.
Inne prace
edytuj- Biełorusskaja istoriografija wtoroj połowiny XIX – naczała XX w. i stanowlenije nacyonalnoj idieołogii. „Sławianowiedienije”. 5, 1999. (ros.). ;
- Masonskija łoży na biełaruskich i litouskich ziemlach, 1910–1916 hh.. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 17, 2002. (biał.).
Uwagi
edytuj- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Фёдаравіч Смалянчук (czyt. Alaksandar Fiodarawicz Smalanczuk).
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2: Uswieja – jaszyn. Dadatak. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).