Aleksandra Chodźko-Domaniewska
Aleksandra Chodźko-Domaniewska (ur. 11 sierpnia 1900, zm. 6 lutego 1955) – polska historyk i filolog klasyczna, nauczyciel akademicki, badaczka dziejów antyku.
| Data urodzenia |
11 sierpnia 1900 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 lutego 1955 |
| doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia starożytna | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat |
1926 |
| nauczyciel akademicki | |
Biogram
edytujW okresie 1947–1951 była wykładowcą na Sekcji Filologii klasycznej KUL. W latach 1951–1955 była zatrudniona w Sekcji Historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Zmarła po krótkiej chorobie. Jej pracę habilitacyjną Tendencje historiografii rzymskiej na przełomie II i I wieku wydało pośmiertnie Towarzystwo Naukowe KUL.
Wybrane publikacje
edytuj- Czy Minerwa nie była samoistnym bóstwem?, Lwów 1936.
- Problem omfalosa delfickiego, Wrocław 1951.
- Z problemów zaświatowych religii greckiej, Varsaviae - Wratislaviae 1951.
- Tendencje historiografii rzymskiej na przełomie II i I wieku, Lublin 1962.
- Prace zebrane, 2004 (e-book)[1]
Bibliografia
edytuj- Marian Plezia, Wspomnienie o Aleksandrze Chodźko-Domaniewskiej, "Meander" 36 (1981), z. 5, s. 281-282.
- Tadeusz Madała, Krzysztof Narecki, Filologia klasyczna w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w latach 1918-2004, Lublin 2006.
- Janina Niemirska-Pliszczyńska, Pięćdziesięciolecie filologii klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim: Rozwój organizacyjno-personalny, „Roczniki Humanistyczne” 16 (1968), z. 3, s. 5-21.
Linki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ National Library Of Poland /Cała Baza [online], alpha.bn.org.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).