Alfons Schulz (niemiecki duchowny)
Alfons Schulz (ur. 27 kwietnia 1871 w Karszewie, zm. 8 maja 1947 w Lippstadt) – niemiecki duchowny katolicki, teolog, profesor Państwowej Akademii w Braniewie i Uniwersytetu Wrocławskiego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor teologii Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau | |
Okres sprawowania |
1925–1936 |
Wyznanie | |
Kościół |
Życiorys
edytujUrodził się 27 kwietnia 1871 roku w Karszewie. W 1891 uzyskał maturę w gimnazjum w Braniewie. W 1900 habilitował się w Lyceum Hosianum. W 1904 został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Lyceum Hosianum, w 1907 mianowany profesorem zwyczajnym, od semestru zimowego 1925 do 1936 profesor katedry egzegezy Starego Testamentu Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2].
Był członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Konrad Glombik, "Zweieinigkeit" - Herbert Doms (1890-1977) und sein Beitrag zum personalistischen Eheverständnis, Vergessene Theologen, Band 7, str. 46
- ↑ Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands, Beiheft 8, Anhang, 1990, str. 164
- ↑ Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands (ZGAE), Band 18, Heft 1–3, Der ganzen Folge Heft 52–54, Braniewo 1913 Verzeichnis der Mitglieder des Vereins für das Jahr 1912, s. 873