Alfons Spiller (3 października 1894 w Wilkowie, zm. 18 sierpnia 1978) – polski lekarz, chirurg, polityk, burmistrz Mysłowic od 30 stycznia do 15 lutego 1945.

Alfons Spiller
Data i miejsce urodzenia

3 października 1894
Wilków

Data śmierci

18 sierpnia 1978

Zawód, zajęcie

chirurg, polityk

Narodowość

polska

Alma Mater

Śląski Uniwersytet Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu

Partia

Narodowa Partia Robotnicza

Życiorys

edytuj

Urodził się w Wilkowie w powiecie prudnickim na Górnym Śląsku, w rodzinie rolniczej. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości, a następnie podjął naukę w gimnazjum w Prudniku (późniejsze I Liceum Ogólnokształcące). Egzamin maturalny zdał kilka tygodni przed wybuchem I wojny światowej. Został wcielony do armii pruskiej[1].

Po zakończeniu wojny, w 1919 rozpoczął studia na Wydziale Medycyny Śląskiego Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. W końcowym okresie studiów angażował się w akcję plebiscytową. W 1922 uzyskał tytuł doktora medycyny. W tym samym roku, jeszcze przed przejęciem wschodniego Górnego Śląska przez władze polskie, zamieszkał w Mysłowicach. Do 1929 praktykował w Szpitalu Brackim. W 1923 nostryfikował niemiecki dyplom doktora medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1929 zwyciężył w rozpisanym konkursie na kierownika Szpitala Gminnego w Szopienicach. W 1931 powołano go na stanowisko szefa oddziału w Szpitalu Miejskim[1]. W 1937 otrzymał nominację na dyrektora Szpitala Miejskiego[2]. Angażował się w prace społeczno-polityczne, jako członek Narodowej Partii Robotniczej[1].

W obliczu wybuchu II wojny światowej w 1939 został powołany do Wojska Polskiego. Przed zakończeniem kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Niemców, jednak już w październiku wrócił do pracy w Szpitalu Miejskim. Z uwagi na jego propolską postawę i działalność w czasie plebiscytu na Górnym Śląsku, na początku 1940 Spiller został umieszczony w obozie koncentracyjnym. W związku z brakiem lekarzy w mieście, mysłowickie nazistowskie władze administracyjne i partyjne, za pośrednictwem Wojewódzkiej Izby Lekarskiej podjęły starania o uwolnienie Spillera. Dzięki temu, po kilku miesiącach wrócił do Mysłowic i praktykował jako szeregowy lekarz w Szpitalu Miejskim aż do wkroczenia Armii Czerwonej do miasta 27 stycznia 1945[1].

Kiedy po dwudniowej kadencji pozbawiono urzędu burmistrza miasta Augustyna Muszałę, wojskowemu pełnomocnikowi grupy operacyjnej na stanowisko burmistrza zaproponowano Spillera. Pełnomocnik zainteresowany był jego przynależnością partyjną. Jedna z osób obecnych z nim na sali powiedziała, że Spiller należy do NPR, jednak pełnomocnik usłyszał PPR (Polska Partia Robotnicza) i powołał Spillera na stanowisko burmistrza[1]. Spiller był burmistrzem od 30 stycznia do 15 lutego 1945[3]. Został usunięty ze stanowiska przez władze komunistyczne po wyjaśnieniu nieporozumienia w jego przynależności politycznej[1].

Od 19 lutego 1945 Spiller ponownie pracował w Szpitalu Miejskim, w którym sprawował funkcję lekarza i dyrektora. W czerwcu 1951 został zwolniony z powodu działalności międzywojennej. Do 1962, zatrudniony przez Dyrekcję Okręgową Kolei Państwowych w Katowicach, pracował w charakterze lekarza rejonowego dla kolejarzy w Mysłowicach. Dwukrotnie żonaty, miał dwie córki i syna Zbigniewa – lekarza weterynarii, zmarłego w wieku 28 lat w wypadku motocyklowym. Alfons Spiller zmarł 18 sierpnia 1978, wraz z drugą żoną pochowany na starym cmentarzu[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g Alfred Sulik, Spiller Alfons [online], myslowiczanie.pl [dostęp 2023-05-13].
  2. Alfred Sulik, Historia Mysłowic. Tom II, 1922-1945. Miasto w Polsce odrodzonej 1922-1939 i Trzeciej Rzeszy niemieckiej 1939-1945, t. 2, Mysłowice: Urząd Miasta, 2017, s. 227, ISBN 978-83-7593-328-4.
  3. Władarze Mysłowic [online], naszemyslowice.com.pl [dostęp 2023-05-13].