Alfredo Foglino

urugwajski piłkarz

Alfredo Foglino (ur. 31 stycznia 1893 w Montevideo, zm. w 1968) – urugwajski piłkarz grający jako obrońca.

Alfredo Foglino
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1893
Montevideo

Data śmierci

7 sierpnia 1968

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1911–1925 Nacional 416 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1912–1923  Urugwaj 51 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Życiorys

edytuj

Jako piłkarz klubu Club Nacional de Football był w kadrze reprezentacji Urugwaju podczas turnieju Copa América 1916 – pierwszych w dziejach mistrzostwach Ameryki Południowej oraz pierwszych w dziejach mistrzostwach kontynentalnych. Urugwaj zdobył tytuł pierwszego mistrza Ameryki Południowej, a Foglino zagrał w dwóch meczach - z Chile i Argentyną. Wkrótce po turnieju wziął udział w przegranym meczu w ramach Copa Lipton 1916[1].

Rok później wziął udział w turnieju Copa América 1917, gdzie Urugwaj ponownie został mistrzem Ameryki Południowej. Foglino zagrał w 2 ostatnich meczach - z Brazylią i Argentyną.

Po raz trzeci w mistrzostwach kontynentalnych wystąpił podczas turnieju Copa América 1919, gdzie Urugwaj został wicemistrzem Ameryki Południowej. Foglino zagrał we wszystkich 4 spotkaniach - z Argentytną, Chile i w obu meczach z Brazylią.

W następnym roku w turnieju Copa América 1920 Urugwaj po raz trzeci sięgnął po mistrzostwo kontynentu, a Foglino zagrał we wszystkich 3 meczach - z Argentyną, Brazylią i Chile.

Po raz piąty i ostatni Foglino wziął udział w mistrzostwach kontynentalnych podczas turnieju Copa América 1921. Był to najmniej udany turniej, gdyż Urugwaj zajął dopiero 3. miejsce. Foglino wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach - z Paragwajem, Brazylią i Argentyną.

Wraz z Nacionalem, w którego barwach rozegrał 416 spotkań, 9-krotnie zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1912, 1915, 1916, 1917, 1919, 1920, 1922, 1923 i w 1924.

Foglino od 5 sierpnia 1912 roku do 22 lipca 1923 roku rozegrał w reprezentacji Urugwaju 47 meczów[2]. Podczas turniejów Copa América był kierownikiem gry obronnej drużyny Urugwaju. Jako pierwszy w historii uzyskał w urugwajskiej reprezentacji przydomek Mariscal (czyli Marszałek) – stało się to podczas pierwszych mistrzostw kontynentu z 1916 roku. Słynął z ostrych wejść w atakujących przeciwników oraz charakteryzował się tubalnym głosem, słyszlanym wyraźnie na trybunach[3].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 11

Linki zewnętrzne

edytuj