Ambasada RP w Brasílii
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Brasílii (port. Embaixada da República da Polônia em Brasília) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Brazylii.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1920 |
| Siedziba | |
| Ambasador | |
| Adres | |
| Av. das Nações Qd. 809, Lote 33, CEP: 70423-900, Brasília - DF | |
Położenie na mapie Brasíli  | |
Położenie na mapie Brazylii  | |
Położenie na mapie Dystryktu Federalnego  | |
 15°49′29,9″S 47°53′36,6″W/-15,824972 -47,893500
| |
| Strona internetowa | |
Struktura placówki edytuj
- Referat ds. Polityczno-Ekonomicznych
- Referat Konsularny
- Referat ds. Administracyjno-Finansowych
- Ataszat Obrony
Historia edytuj
Przyjazne stosunki pomiędzy Brazylią a narodem polskim utrzymywane były już w czasie zaborów. Cesarz Brazylii Piotr I wziął udział w spektaklu w Paryżu, wystawionym na rzecz uczestników powstania listopadowego. Jego następca Piotr II przyjął członkostwo polskiego emigracyjnego stowarzyszenia patriotycznego w Rapperswilu w Szwajcarii. W 1907 na II Międzynarodowej Konferencji Pokojowej w Hadze przedstawiciel Brazylii Ruy Barbosa opowiedział się za przywróceniem Polsce niepodległości. W tym czasie do Brazylii odbywała się masowa emigracja Polaków. Do 1914 osiedliło się tam przeszło 100 tys. osób.
Powstanie zjednoczonej i niepodległej Polski Brazylia uznała już 17 sierpnia 1918 jako pierwsze państwo Ameryki Łacińskiej. Brazylia za prawowity rząd polski uznała Komitet Narodowy Polski w Paryżu pod przywództwem Romana Dmowskiego, a Komitetowi Centralnemu w Brazylii udzieliła pełnomocnictwa do występowania w imieniu narodu polskiego i wystawiania zaświadczeń o przynależności narodowej.
De iure Brazylia uznała Polskę (konkretnie rząd Ignacego Jana Paderewskiego) 15 kwietnia 1919. 27 maja 1920 pierwszy polski poseł w Rio de Janeiro (ówczesnej stolicy), Ksawery Orłowski, złożył na ręce prezydenta Stanów Zjednoczonych Brazylii Epitácio Lindolfo da Silva Pessoa listy uwierzytelniające. Jednak pierwsza polska placówka - Konsulat Generalny RP w Kurytybie powstała już w 1919. W okresie międzywojennym istniały ponadto wicekonsulaty w Porto Alegre i São Paulo. W latach 1919–1939 brazylijską Polonię zasiliło jeszcze 41 tys. emigrantów.
12 września 1945 Brazylia wycofała uznanie dla rządu RP w Londynie i uznała komunistyczny rząd w Warszawie. Poselstwo RP w Rio de Janeiro wznowiło działalność w 1946. Od 1948 reprezentowało ono również interesy Związku Radzieckiego, z którym Brazylia zerwała stosunki dyplomatyczne. 18 stycznia 1961 relacje podniesiono do szczebla ambasad. W tym czasie działalność prowadziły konsulaty generalne w Kurytybie i São Paulo[1]. Z czasem ambasadę przeniesiono do nowej stolicy w Brasílii.
Okrąg konsularny ambasady edytuj
Okręg konsularny referatu konsularnego ambasady obejmuje następujące stany:
- Acre
- Amapá
- Amazonas
- Ceará
- Dystrykt Federalny
- Goiás
- Maranhão
- Pará
- Paraíba
- Piauí
- Rio Grande do Norte
- Rondônia
- Roraima
- Tocantins
Pozostałe stany obsługiwane są przez Konsulat Generalny RP w Kurytybie[2].
Konsulaty RP w Brazylii edytuj
- Konsulat Generalny RP w Kurytybie
- Konsulat Generalny RP w Porto Alegre (nieistniejący)
- Konsulat Generalny RP w Rio de Janeiro (nieistniejący)
- Konsulat Generalny RP w São Paulo (nieistniejący)
Konsulaty honorowe RP w Brazylii znajdują się w:
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ sekcję historia opracowano na podstawie pracy dr Jerzego Mazurka Brazylia i Polska - 90 lat stosunków dyplomatycznych
- ↑ Ambasada RP w Brasílii okręgi konsularne