Ambroży Bitschen
Ambroży (Ambrosius) Bitschen (ur. około 1400, zm. 24 lipca 1454) - legnicki polityk, pisarz miejski (Notarius) okresu średniowiecza[1]. Jego ojcem był Johannes Bitschen, pisarz miejski. Dwukrotnie wybrany na burmistrza Legnicy w latach 1450 i 1453. W 1452 przewodził gronu przysięgłych. Skazany na kare śmierci przez ścięcie mieczem, w wyniku rewolty społeczności legnickiej w 1454.
Życiorys
edytujPochodził z rodziny patrycjuszy o bogatych tradycjach urzędniczych. Był synem pisarza miejskiego i notariusza Johannesa Bitschena. Najpewniej studiował w Padwie, Bolonii i Pradze. W późniejszym czasie nadzorował grupę pisarzy miejskich.[2] W latach 1444 - 1448 kurator szpitala św. Anny na Przedmieściu Głogowskim, któremu to szpitalowi zakupił nowy budynek.[3] W roku 1450 po raz pierwszy został wybrany na burmistrza. W roku 1452 wybrany na czele grona przysięgłych.[4] W tym samym roku wraz z Pawłem Buntschem i Mikołajem von der Heyden złożyli hołd królowi Czech na zamku wrocławskim, co zaostrzyło istniejący wcześniej konflikt patrycjatu legnickiego z pospólstwem. W sierpniu 1452 dowodził oddziałami uzbrojonych mieszczan przeciwko oddziałom chojnowskim, które popierały pretensje Jana I lubińskiego do tronu legnickiego. Do potyczki doszło we wsi Ulesie, którą siły legnickie zwyciężyły.[5] W roku 1453 ponownie wybrany na burmistrza.[6] 24 czerwca 1454 uzbrojone pospólstwo wiedzione przez licznych mistrzów cechów zaatakowało ratusz, Zamek Piastowski w Legnicy oraz kamienicę w Rynku zamieszkaną przez Bitschena, po ujęciu i osadzeniu w piwnicy ratusza został okrzyknięty głównym zdrajcą. 24 lipca 1454 wykonano wyrok śmierci przez ściecie mieczem, który wykonano przed ratuszem. Mimo interwencji księcia kozielsko-oleśnickiego, Konrada Białego, sąd złożony z przedstawicieli pospólstwa podtrzymał wyrok.[7] Dzięki "Księdze podatków" (Gescchoss-Buch) napisanej przez Bitschena historycy odtworzyli kształt Legnicy w XV w.[8] Poza tym jest autorem "Księgi czynszów" ("Zinsbuch"), gdzie znajdują się informacje o czynszach należnych miastu oraz księgi odpisów przywilejów miejskich ("Transsumptions-Buch").[9]
Przypisy
edytuj- ↑ Liegnitz.pl :: portal historyczny miasta Legnicy :: Legniczanie/Polityka i wojskowość : Bitschen Ambrosius [online], liegnitz.pl [dostęp 2024-09-24].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 47, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 62, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 47, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 39, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 47, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 66, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 27, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].
- ↑ Stanisław Dąbrowski i inni red., Legnica: zarys monografii miasta, Monografie regionalne Dolnego Śląska, Wrocław ; Legnica: Wydawn. DTSK Silesia, 1998, s. 47, ISBN 978-83-904226-4-0 [dostęp 2024-09-18].