Anantopodon (gr. ᾰ̓ναντᾰπόδοτος)[1]figura retoryczna, w której zdanie rozpoczęte zwrotem wywołującym pewne skojarzenia zakończone jest inaczej niż oczekiwano, odmiana anakolutu.

Przykłady:

  • Kto rano wstaje, jest niewyspany
  • Dzięki Bogu, jestem ateistą (Buñuel)

Przypisy edytuj