André Bradford
André Jorge Dionísio Bradford (ur. 30 listopada 1970[1] w Ponta Delgada, zm. 18 lipca 2019 tamże[2]) – portugalski polityk i samorządowiec, działacz Partii Socjalistycznej (PS), poseł do parlamentu Azorów i członek rządu regionalnego, deputowany do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1970 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 lipca 2019 |
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Partia |
Życiorys
edytujUkończył komunikację społeczną na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim. Na tej samej uczelni kształcił się na studiach magisterskich i doktoranckich. Przez pewien czas pracował jako dziennikarz, publikował w „Diário de Notícias” i „Açoriano Oriental”. Zajął się działalnością polityczną w ramach Partii Socjalistycznej. Od 2000 związany z administracją regionalną, początkowo jako sekretarz prasowy w sekretariacie do spraw środowiska. W 2001 został zatrudniony w biurze przewodniczącego rządu regionalnego Azorów, był doradcą do spraw współpracy zewnętrznej i spraw politycznych[1].
W 2004 po raz pierwszy wybrany na posła do parlamentu Azorów. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2008, 2012 i 2016[1]. W latach 2008–2012 był członkiem rządu regionalnego kierowanego przez Carlosa Césara[3]. Później objął funkcję przewodniczącego frakcji deputowanych PS w parlamencie Azorów[1]. W 2019 uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji[4]. 8 lipca 2019 doznał zatrzymania akcji serca, od tego czasu pozostawał w śpiączce. Zmarł dziesięć dni później[2][5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d André Jorge Dionísio Bradford. psacores.org. [dostęp 2019-02-17]. (port.).
- ↑ a b Morreu o eurodeputado André Bradford: „Sempre pugnou pelos valores socialistas”. publico.pt, 18 lipca 2019. [dostęp 2019-07-20]. (port.).
- ↑ X Governo Regional dos Açores. azores.gov.pt. [dostęp 2019-02-17]. (port.).
- ↑ Quem vai ocupar os 21 lugares de Portugal no Parlamento Europeu?. sapo.pt, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-28]. (port.).
- ↑ Ivo Oliveira: MEP André Bradford dies after suffering cardiac arrest. politico.eu, 18 lipca 2019. [dostęp 2019-07-20]. (ang.).