Wikipedia

Andrea Benetti

artysta włoski

Andrea Benetti (ur. 15 stycznia 1964 w Bolonii) – włoski malarz, fotograf i projektant, autor Manifestu Neo Cave Art zaprezentowanego w 2009 roku na 53. Biennale w Wenecji na Uniwersytecie Ca’ Foscari[1].

Andrea Benetti
Ilustracja
Andrea Benetti (1969)
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1964
Bolonia (Włochy)

Zawód, zajęcie

malarz, fotograf, rysownik

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Biografia edytuj

Andrea Benetti w 2006 stworzył Manifest Neo Cave Art, który zaprezentował w 2009 roku na 53. Biennale Sztuki w Wenecji na Uniwersytecie Ca’ Foscari[1][2][3].

Jego twórczość inspirowana jest pierwszymi formami sztuki stworzonymi przez człowieka prehistorycznego. Z prac jaskiniowych Benetti zapożyczył ich cechy stylistyczne, tworząc dzieła przepełnione stylizowanymi motywami zoomorficznymi i antropomorficznymi, kształtami geometrycznymi i abstrakcyjnymi, z polami różnych kolorów, tworząc w ten sposób etyczny i filozoficzny pomost między prehistorią a współczesnością. W swoich pracach wykorzystuje barwniki roślinne oraz techniki takie, jak płaskorzeźba i graffiti[4].

Prace Andrea Benetti znajdują się w głównych krajowych i zagranicznych kolekcjach sztuki (m.in. ONZ, Watykanie i Kwirynale)[2], wśród jego ostatnich wystaw są „Kolory i dźwięki pochodzenia” (Bolonia, Palazzo D. Accursio, 2013)[5], „VR60768 · postać antropomorficzna” (Rzym, Izba Deputowanych, 2015)[6], „Pater Luminum” (Gallipoli, Muzeum Miejskie, 2017) oraz „Oblicza przeciwko przemocy” (Bolonia, Palazzo D’Accursio, 2017)[7]. W 2020 artysta otrzymał „Nagrodę Nettuno” miasta Bolonia[8].

Muzea i kolekcje edytuj

Prywatne i instytucjonalne muzea i kolekcje sztuki, które nabyły dzieła Andrei Benetti

 
Vaticano, 28/11/12 – Papież Benedykt XVI otrzymuje dzieło Andrea Benetti zatytułowane „Hołd Karolowi Wojtyle”.
  • Kolekcja Sztuki ONZ (Nowy Jork, Stany Zjednoczone)[2]
  • Kolekcja Sztuki Watykańskiej (Città del Vaticano)[9]
  • MACIA – Włoskie Muzeum Sztuki Współczesnej w Ameryce (San José – Kostaryka)[10]
  • Kolekcja Sztuki Kwirynalskiej ∙ Włoska Prezydencja Republiki ∙ (Rzym – Włochy)[2]
  • Palazzo Montecitorio ∙ Włoski parlament ∙ Izba Deputowanych (Rzym – Włochy)[11]
  • Kolekcja Sztuki Uniwersytetu w Ferrarze (Ferrara – Włochy)[12]
  • Kolekcja Sztuki Uniwersytetu w Bari (Bari – Włochy)[13]
  • Mambo ∙ Muzeum Sztuki Nowoczesnej Bolonia (Bolonia – Włochy)[14]
  • Museion ∙ Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej Bolzano (Bolzano – Włochy)[15]
  • CAMeC – Camec ∙ Centrum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej – (La Spezia – Włochy)[16]
  • Muzeum FP Michetti (Francavilla al Mare – Włochy)[17]
  • Muzeum Sztuki Współczesnej Osvaldo Licini (Ascoli Piceno – Włochy)[18]
  • Gmina Lecce Art Collection (Lecce – Włochy)[19]

Katalogi i książki edytuj

  • K. H. Keller, G. Rossi, R. Sabatelli: Andrea Benetti and Lanfranco Di Rico – September 2001, Johns Hopkins University, Bologna, 2008, 12 strony[20]
  • Various authors: Arte e cultura – Un ponte tra Italia e Costa Rica, I.I.L.A., San Josè, 2008, 98 strony[21]
  • Various authors: Natura e sogni – Catalogo del Padiglione della 53. Biennale di Venezia, Umberto Allemandi & C., Venice, 2009, 98 strony[22]
  • Various authors: Esplorazione inconsueta all’interno della velocità, Bologna, 2009, 104 strony[23]
     
    Rzym, 9 marca 2012 – Kwirynał, Prezydencja Republiki Włoskiej – Andrea Benetti przekazuje pracę nabytą dla Kolekcji Sztuki w Kwirynale.
  • Andrea Benetti, Gregorio Rossi: Il Manifesto dell’Arte Neorupestre, Umberto Allemandi & C., Venice, 2009, 18 strony[24]
  • Carlo Fabrizio Carli: Diorama Italiano – 61º Premio Michetti, Vallecchi, Francavilla a Mare, 2010, 202 strony[25]
  • C. Parisot, P. Pensosi: Portraits d’Artistes, Edizioni Casa Modigliani, Roma, 2010, 72 strony
  • Simona Gavioli: Andrea Benetti – B. P. Before Present, Media Brain, Bologna, 2009, 52 strony[26]
  • Various authors: Andrea Benetti – La pittura Neorupestre, Comune di Castellana Grotte, Castellana Grotte, 2011, 58 strony[27]
  • D. Iacuaniello, C. Parisot, G. Rossi: M173 – Tracce apocrife, Istituto Europeo Pegaso, Rome, 2012, 70 strony[28]
  • G. Rossi, D. Scarfì: Il simbolismo nella pittura Neorupestre, Mediabrain, Syracuse, 2012, 88 strony[29]
  • Andrea Benetti, Silvia Grandi: Colori e suoni delle origini, Qudulibri, Bologna, 2013, 86 strony[30]
  • Andrea Benetti, Stefano Papetti: Dalla roccia alla tela – Il travertino nella pittura Neorupestre, Qudulibri, Ascoli P., 2014, 54 strony[31]
  • A. Benetti, S. Cassano, D. Coppola, A. F. Uricchio: Colori e suoni delle Origini, Qudulibri, Bari, 2014, 58 strony[32]
  • Andrea Benetti, Silvia Grandi: Il colore della luce, Qudulibri, Bologna, 2014, 56 strony[33]
  • A. Benetti, S. Grandi, M. Peresani, M. Romandini, G. Virelli: VR60768 – anthropomorphic figure, Qudulibri, Rome, 2015, 80 strony[34]
  • Andrea Benetti, Toti Carpentieri: Astrattismo delle origini, Qudulibri, Lecce, 2015, 60 strony[35]
  • Various authors: Arte Neorupestre, Monograph, Qudulibri, Bologna, 2015, 208 strony[36]
  • Andrea Benetti, Fiorenzo Facchini, Fernando Lanzi, Gioia Lanzi: Signum Crucis, Qudulibri, Bologna, 2016, 42 strony[37]
  • A. Benetti – P. Fameli – A. Fiorillo – F. Fontana – M. Peresani – M. Romandini – I. Schipani – U. T. Hohenstein: „preHISTORIA CONTEMPORANEA” Qudulibri, Ferrara, 2016, 64 strony[38]
  • A. Benetti – P. Fameli – A. Marrone – M. Ratti: „Omaggio alla pittura Rupestre”, Qudulibri, La Spezia, 2016, 58 strony[39]
  • Andrea Benetti – Silvia Grandi: „Volti contro la violenza”, Qudulibri, Bologna, 2017, 40 strony[40]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Andrea Benetti e la sua arte Neorupestre.
  2. ↑ a b c d Benetti, Andrea. treccani.it. [dostęp 2021-07-16]. (wł.).
  3. ↑ Andrea Benetti in the MACIA Museum.
  4. ↑ Taken from the Treccani Encyclopedia.
  5. ↑ Colors and sounds of the origins.
  6. ↑ Thursday inauguration of Andrea Benetti’s exhibition at the Chamber of Deputies.
  7. ↑ „Faces against violence”, photographic exhibition by Andrea Benetti at Palazzo d’Accursio.
  8. ↑ „Golden Neptune” awarded to Andrea Benetti.
  9. ↑ Andrea Benetti nell’Enciclopedia Treccani.
  10. ↑ Andrea Benetti in the MACIA Museum Collection.
  11. ↑ „My Luxury” The online magazine.
  12. ↑ Andrea Benetti – preHISTORIA CONTEMPORANEA – Sistema museale di ateneo.
  13. ↑ The site of the University of Bari.
  14. ↑ Fior di Loto – Mambo Museum.
  15. ↑ The work on the Museion Museum website.
  16. ↑ Omaggio alla Pittura Rupestre di Andrea Benetti.
  17. ↑ Quelle pitture neorupestri di Andrea Benetti – La Repubblica News.
  18. ↑ Andrea Benetti in Ascoli to bring travertine to life.
  19. ↑ Must Museum – ANDREA BENETTI „Abstract art of the origins”.
  20. ↑ Andrea Benetti.
  21. ↑ The Gregorio Rossi website.
  22. ↑ The Gregorio Rossi website.
  23. ↑ Esplorazione inconsueta all’interno della velocità.
  24. ↑ Manifesto dell’Arte Neorupestre di Andrea Benetti.
  25. ↑ Francavilla al Mare (CH), 24 luglio – 31 agosto 2010 LXI Premio Michetti – Arte e Ambiente.
  26. ↑ EVENTO – Mostra di Andrea Benetti.
  27. ↑ Castellana, grotte come caverne la pittura torna alle origini – Bari.
  28. ↑ Andrea Benetti: M173 – Tracce apocrife nell’arte contemporanea.
  29. ↑ Siracusa ospiterà la pittura Neorupestre di Andrea Benetti, già presentata anche alla 53° Biennale di Venezia.
  30. ↑ Libro Colori e suoni delle origini. Ediz. italiana e inglese – A. Benetti – Qudulibri | LaFeltrinelli [online], lafeltrinelli.it [dostęp 2021-06-25] (wł.).
  31. ↑ ANDREA BENETTI – Dalla roccia alla tela – Il travertino nella pittura Neorupestre.
  32. ↑ Catalogo di arte contemporanea (pittura) di Andrea Benetti – Università degli Studi di Bari.
  33. ↑ Feltrinelli editions.
  34. ↑ The exhibition catalog The exhibition catalog.
  35. ↑ Astrattismo delle origini – Andrea Benetti – Lecce, Castello Carlo V}
  36. ↑ Einaudi Editions.
  37. ↑ Signum crucis. Ediz. multilingue – Andrea Benetti – Libro – Mondadori Store.
  38. ↑ Libro PreHistoria contemporanea. Ediz. illustrata – A. Benetti – Qudulibri | LaFeltrinelli.
  39. ↑ Omaggio alla pittura rupestre – Andrea Benetti.
  40. ↑ Volti contro la violenza.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrea_Benetti&oldid=71798879”