Andreas Aurifaber
Andreas Aurifaber (ur. w 1514 we Wrocławiu, zm. w 1559) – niemiecki lekarz, rektor uniwersytetu w Królewcu.
Portret A. Aurifabera z książki Heinricha Pantaleona "Prosopographiae heroum atque illustrium uirorum totius Germaniae" wydanej w 1565-1566 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Alma Mater | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Rektor Uniwersytetu w Królewcu |
W latach 1527 - 1534 studiował medycynę na Uniwersytecie w Halle i Wittenberdze uzyskując tytuł magistra. Później był rektorem szkół:od 1539 r. Szkoły Mariackiej w Gdańsku, a od 1541 r. Gimnazjum Akademickiego w Elblągu. W 1544 uzupełniał studia medyczne na Uniwersytecie Padewskim, po czym został lekarzem władcy Prus Albrechta Hohenzollerna i wykładowcą medycyny oraz fizyki na uniwersytecie w Królewcu, a w latach 1551, 1553 oraz 1558 trzykrotnie był rektorem tej uczelni[1].
Opublikował w roku 1551 pracę poświęconą bursztynowi "Succini historia"[1], uważaną dziś za pierwszą na świecie monografię tej substancji[2].
Aurifaberowi i jego książce o bursztynie poświęcona jest monografia: Полякова, И. А., 2013: Андреас Аурифабер (1513–1559) и его История янтаря. Калининградский областной музей янтаря. Wyd. 2, Kaliningrad, stron 208, ISBN 978-5-903920-22-8.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Małka A., 2014: Najstarszy opis metody wydobycia sukcynitu na lądzie – relacja Andreasa Aurifabera (1514–1559). Bursztynisko, 36, s. 11-12.