Prusy Książęce, oficjalnie Księstwo w Prusach, potocznie Księstwo Pruskie[2] (niem. Herzogtum Preußen) – państwo utworzone po sekularyzacji państwa zakonu krzyżackiego w Prusach, na podstawie traktatu krakowskiego z 1525 r., zawartego między Zygmuntem I Starym a jego siostrzeńcem Albrechtem Hohenzollernem. Do roku 1657 pozostawały lennem Królestwa Polskiego.

Księstwo Pruskie
Herzogtum Preußen
1525–1701
Flaga
Herb Prus
Flaga Herb
Położenie Prus
Język urzędowy

niemiecki

Stolica

Królewiec

Typ państwa

monarchia

Pierwszy książę

Albrecht Hohenzollern

Ostatni książę

Fryderyk I Hohenzollern

Status terytorium

Lenno

Zależne od

 Rzeczypospolitej Obojga Narodów (do 1657)

Liczba ludności (1626)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


360 000[1]
{{{gęstość}}} osób/km²

Hołd pruski

od Prus Zakonnych
1525

Utworzenie Królestwa Prus

18 stycznia 1701

Religia dominująca

luteranizm

Mapa Prus

Historia edytuj

 
Karta herbarza J. Siebmachera z herbem księcia Prus (pierwszy z lewej w dolnym rzędzie), 1605

Albrecht Hohenzollern był ostatnim z rezydujących w Prusach wielkich mistrzów krzyżackich. Po przejściu na luteranizm i złożeniu hołdu królowi Polski, stał się pierwszym świeckim księciem Prus.

Stolicą państwa był Królewiec, a przyjęty przez księcia podział administracyjny obejmował trzy duże okręgi: królewiecki, natangijski i oberlandzki.

Państwo powstało jako wasalne wobec Królestwa Polskiego.

Od 1618 r. w unii personalnej z Elektoratem Brandenburgii, za zgodą Zygmunta III Wazy (zobacz: Brandenburgia-Prusy).

W związku z niejednoznaczną polityką jaką prowadził Jerzy Wilhelm Hohenzollern w 1635 r. namiestnictwo królewskie nad Prusami Książęcymi zostało przejęte przez Polskę w osobie Jerzego Ossolińskiego. Rozejm w Sztumskiej Wsi przywrócił jednak władzę Hohenzollernom.

 
Prusy Książece i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych

Potop szwedzki uczynił z Prus Książęcych lenno szwedzkie w 1656 roku, na podstawie traktatu w Królewcu.

W 1657 roku, za panowania Jana II Kazimierza, na podstawie traktatów w Welawie i Bydgoszczy, Prusy uzyskały niezależność od Rzeczypospolitej. W zamian Brandenburgia porzuciła sojusz ze Szwecją w czasie potopu szwedzkiego.

Jan III Sobieski planował odzyskać Prusy w sojuszu ze Szwecją na podstawie traktatu w Jaworowie.

W 1701 r. wraz z Brandenburgią utworzyły Królestwo Prus. Prowincja ta, po 1772 roku utworzyła wraz z Warmią, ale bez Kwidzyna, prowincję Prusy Wschodnie.

Książęta Prus edytuj

Osobny artykuł: Władcy Prus.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. https://rcin.org.pl/Content/33475/WA51_44782_r1995-nr29_Zeszyty-IGiPZ.pdf
  2. Marian Biskup, Gerard Labuda: Dzieje zakonu krzyżackiego w Prusach, Wydawnictwo Morskie Gdańsk 1986, s. 493.

Bibliografia edytuj