Andriej Aleksiejenko

rosyjski polityk, de facto premier obwodu charkowskiego

Andriej Anatoljewicz Aleksiejenko (ros. Андрей Анатольевич Алексеенко ukr. Андрій Анатолійович Алексеєнко; ur. 23 kwietnia 1978 w Nowopokrowskiej, w Kraju Krasnodarskim) – rosyjski polityk, samorządowiec i ekonomista, w latach 2021–2022 mer Krasnodaru. Od 19 sierpnia do początku września 2022 de facto szef rządu i pierwszy zastępca gubernatora okupowanej przez Rosję części obwodu charkowskiego (z siedzibą w Kupiańsku, a potem w Wołczańsku), od 25 listopada 2022 de facto szef rządu obwodu cherońskiego (z siedzibą w Geniczesku).

Andriej Aleksiejenko
Андрей Алексеенко
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1978
Nowopokrowskaja

De facto premier obwodu charkowskiego (z siedzibą w Kupiańsku i Wołczańsku)
Okres

od 19 sierpnia 2022
do września 2022

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

urząd zlikwidowany

De facto premier obwodu chersońskiego (z siedzibą w Geniczesku)
Okres

od 25 listopada 2022

Poprzednik

Siergiej Jelisiejew

Odznaczenia
Order Męstwa (Federacja Rosyjska)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z Kubania. Ukończył studia z zakresu inżynierii i ekonomii na Kubańskim Państwowym Uniwersytecie Rolniczym w Krasnodarze, uzyskał później stopień kandydata nauk ekonomicznych. Od 1996 pracował w firmie z branży budownictwa „Krasnodarsiełmasz”, dochodząc od majstra do stanowiska inżyniera ds. nadzoru technicznego. W latach 2006–2007 zastępca dyrektora generalnego jednego z przedsiębiorstw[1]. Został dyrektorem federacji siatkówki w Kraju Krasnodarskim. W 2021 oskarżony o przyjęcie trzy lata wcześniej łapówki w postaci broni palnej[2].

Wstąpił do ugrupowania Jedna Rosja. Od 2007 do 2010 kierował w administracji Kraju Krasnodarskiego departamentem ds. ekonomicznych i relacji międzynarodowych. W 2010 został zastępcą i następnie szefem administracji rejonu Tuapse. We wrześniu 2015 tymczasowo objął analogiczne stanowisko w rejonie Jejsk. Od października 2015 zastępca gubernatora, od września 2017 pierwszy wicegubernator Kraju Krasnodarskiego. Odpowiadał m.in. za infrastrukturę komunalną, inwestycję i własność samorządową. 21 października został tymczasowym merem miasta Krasnodar, powołany na to stanowisko z dniem 17 listopada 2021[1][3].

W 2022 poparł rosyjską inwazję na Ukrainę, zajmując się m.in. rekrutacją żołnierzy i kilkukrotnie odwiedzając okupowane tereny (oficjalnie z pomocą humanitarną ze strony Kraju Krasnodarskiego)[4]. 18 sierpnia 2022 zrezygnował z funkcji mera Krasnodaru. Kolejnego dnia został powołany przez Rosjan na stanowisko pierwszego zastępcy szefa Charkowskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji oraz nowo utworzoną funkcję przewodniczącego rady ministrów Charkowskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji[5] (początkowo z siedzibą w Kupiańsku). Ok. 8 września administracja została przniesiona do Wołczańska, jednak ok. 10 września Rosjanie opuścili także to miasto[6]. 25 listopada 2022 objął stanowisko premiera rządu okupowanej przez Rosję części obwodu chersońskiego z siedzibą w Geniczesku[7].

Żonaty, ma troje dzieci[3].

Odznaczenia

edytuj

Odznaczony m.in. medalem za wkład w rozwój Kraju Krasnodarskiego[1], a w 2022 Orderem Męstwa[8].

Przypisy

edytuj