Andrzej Adryan
Andrzej Adryan vel Adrian vel Adryjan[1] ps. „Felek” (ur. 11 listopada 1903 w Kotuszowie, zm. 30 października 1967) – uczestnik kampanii wrześniowej, dowódca III Obwodu Gwardii Ludowej-Armii Ludowej, pułkownik Wojska Polskiego.
| |
 pułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1903 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 października 1967 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Przed II wojną światową ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 26 DP przy 18 pułku piechoty w Skierniewicach, następnie pracował jako technik włókienniczy w Łodzi i działał w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom.
Na podporucznika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie. Posiadał przydział w rezerwie do 72 pułku piechoty w Radomiu[2].
W stopniu kapitana brał udział w wojnie obronnej 1939, następnie przebywał w obozie internowania na Łotwie. Po zajęciu Łotwy przez Armię Czerwoną działał w obozowym „Klubie Demokratycznym”. Jesienią 1941 został przerzucony wraz z grupą oficerów na teren okupowanej Polski jako pracownik wywiadu Armii Czerwonej. Na początku 1942 wstąpił w Piotrkowie do Polskiej Partii Robotniczej i GL. Od grudnia 1943 do czerwca 1944 był dowódcą III Obwodu GL–AL najpierw w stopniu majora, a od lutego 1944 podpułkownika. Od czerwca 1944 pracował w Sztabie Głównym AL[3]. Podczas powstania warszawskiego dowodził grupą AL wchodzącą w skład żoliborskiego zgrupowania AL Jana Szaniawskiego, a następnie oddziału Teodora Kufla „Teocha”. Po 1945 służył w wojsku w stopniu pułkownika.
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 20B-1-18)[4].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1945)[5]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)[6]
Przypisy edytuj
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542 tu figuruje jako Andrzej Adryjan.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542.
- ↑ Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 2.
- ↑ Juliusz Jerzy Malczewski: Cmentarz komunalny (dawny Wojskowy) na Powązkach. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975, s. 37.
- ↑ Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945, Warszawa 1971.
- Praca zbiorowa: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: MON, 1975.
- Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.