Angeł Najdenow
Angeł Petrow Najdenow (bułg. Ангел Петров Найденов; ur. 28 września 1958 w Kyrdżali[1]) – bułgarski polityk, inżynier i samorządowiec, długoletni deputowany, w latach 2013–2014 minister obrony.
Data i miejsce urodzenia |
28 września 1958 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, inżynier |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister obrony (2013–2014) |
Partia |
Życiorys
edytujZ wykształcenia inżynier nawigator, w 1981 ukończył Akademię Marynarki Wojennej im. Nikoły Wapcarowa w Warnie. W 2011 uzyskał magisterium z bezpieczeństwa narodowego w Akademii Wojskowej im. Georgiego Rakowskiego w Sofii. Do 1990 pracował jako specjalista oraz dyrektor w przedsiębiorstwach żeglugowych. Wstąpił do Bułgarskiej Partii Socjalistycznej[1]. W latach 1990–1994 był burmistrzem gminy Dimitrowgrad[2], później zaś gubernatorem obwodu Chaskowo (1995–1997)[1][3]. W 1995, 1997, 2001, 2005, 2009 i 2013 wybierany na posła do Zgromadzenia Narodowego 37., 38., 39., 40., 41. i 42. kadencji. Był m.in. przewodniczącym klubu parlamentarnego Koalicji na rzecz Bułgarii (2008–2009) i rzecznikiem prasowym BSP. Od maja 2013 do sierpnia 2014 pozostawał ministrem obrony w gabinecie Płamena Oreszarskiego[1][4].
W 2014 został honorowym obywatelem Dimitrowgradu[3].
Życie prywatne
edytujPrzez ponad 30 lat był żonaty z lekarką Niną Najdenową, z którą ma córkę; małżeństwo zakończyło się rozwodem. Od 2011 związany z polityk Mają Manołową[5], z którą w 2016 zawarł związek małżeński[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Ангел Найденов. rus.bg. [dostęp 2021-08-08]. (bułg.).
- ↑ Кметове На Общината. dimitrovgrad.bg. [dostęp 2021-08-08]. (bułg.).
- ↑ a b Военният министър почетен на Димитровград?. haskovo.info, 1 marca 2014. [dostęp 2021-08-08]. (bułg.).
- ↑ Кой е Ангел Найденов – предложен за военен министър. dnevnik.bg, 27 maja 2013. [dostęp 2021-08-08]. (bułg.).
- ↑ Депутатът Ангел Найденов се развежда заради „картечарката” Мая Манолова. ipernik.com, 25 lipca 2011. [dostęp 2021-08-08]. (bułg.).
- ↑ Мая Манолова и Ангел Найденов се ожениха. dariknews.bg, 2 października 2016. [dostęp 2021-10-20]. (bułg.).