Angielski Coonhound
Angielski Coonhound – rasa psów, należąca do grupy psów gończych.
 Angielski Coonhound | |
| Inne nazwy |
English Coonhound, Redtick Coonhound |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
53-69 cm |
| Masa |
18-30 kg |
Krótki rys historyczny edytuj
Rasa powstała w XX wieku. Rasa powstała w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, jako potomkowie Amerykańskich i Angielskich Foxhounds, innych europejskich ras polujących, oraz lokalnych psów w celu wzbogacenia różnorodności wśród zwierząt. Pierwotnie została sklasyfikowana i zarejestrowana jako English Fox and Coonhound, zanim została podzielona na sześć Coonhoundów. Uznanie w latach 40. XX w. przez United Kennel Club z Bluetick oraz Treeing Walker coonhoundów jako osobnej rasy doprowadziło do unikania klasyfikacji Angielskich Coonhoundów.
Użytkowość edytuj
Pies ten wykorzystywany jest głównie do polowań na szopy, co odzwierciedla jego nazwa. Nadaje się również do polowań na inne zwierzęta, jak np. lisy czy niedźwiedzie. Rzadko trzymany jako pies towarzysz.
Charakter i temperament edytuj
Aktywny, żywy i przyjacielski.
Wygląd edytuj
Umaszczenie jest najczęściej czerwono-białe, tzw. czerwono-dropiate. Może być również czarno-palono-białe, błękitne, biało-złote i palone z białym. Sierść twarda i krótka. Długa głowa, nos czarny i duży, długie, obwisłe uszy, mocna szyja, muskularne łopatki. Ogon trzyma zagięty w górę. Przednie nogi są proste i mocne, stawy skokowe nisko położone.
Bibliografia edytuj
- David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006, ISBN 978-83-7184-585-7