Anja Haas (ur. 30 maja 1971 w Gerlos) – austriacka narciarka alpejska, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Anja Haas
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1971
Gerlos

Klub

WSV Gerlos

Wzrost

179 cm

Pierwsze punkty w PŚ

10.12 1989, Steamboat (9. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

24.02 1991, Furano
(1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
brąz Morioka 1993 Zjazd
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Aleyska 1989 Zjazd
brąz Aleyska 1989 Kombinacja
brąz Zinal 1990 Kombinacja
Zakończenie kariery: 1995 r.

Kariera

edytuj

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1988 roku, startując podczas mistrzostw świata juniorów w Madonna di Campiglio. Zajęła tam piąte miejsce w zjeździe i ósme miejsce w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Aleyska rok później, gdzie zdobyła brązowe medale w zjeździe i kombinacji. Trzecie miejsce w kombinacji zajęła również na mistrzostwach świata juniorów w Zinal w 1990 roku.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 10 grudnia 1989 roku w Steamboat Springs, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w kombinacji. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 24 lutego 1991 roku w Furano, wygrywając rywalizację w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła Chantal Bournissen ze Szwajcarii i Warwarę Zielenską z ZSRR. W kolejnych startach jeszcze cztery razu stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 27 lutego 1993 roku w Veysonnaz i 18 grudnia 1993 roku w St. Anton triumfowała w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła 12. miejsce w klasyfikacji generalnej. Zajęła też czwarte miejsce w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1992/1993.

Największy sukces w karierze osiągnęła w 1993 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Morioce zdobyła brązowy medal w zjeździe. Wyprzedziły ją tam tylko Kanadyjka Kate Pace i Austriaczką Anją Haas. Trzy dni później wywalczyła brązowy medal w supergigancie, ulegając tylko Niemce Katji Seizinger i Astrid Lødemel z Norwegii. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. W 1994 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zajęła 31. miejsce w zjeździe, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła.

W 1996 roku zakończyła karierę.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
31. 19 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:35,93 +3,05   Katja Seizinger
DNF2 21 lutego 1994   Lillehammer Kombinacja 3:05,16 -   Pernilla Wiberg
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF2[1] 5 lutego 1993   Morioka Kombinacja 3,39 pkt -   Miriam Vogt
3.  11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:27,38 +0,46   Kate Pace
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
5. 27 stycznia 1988   Madonna di Campiglio Zjazd 1:15,24 +1,03   Andrea Schwarzenberger
8. 28 stycznia 1988   Madonna di Campiglio Supergigant 1:16,26 +1,73   Sabine Ginther
3.  5 kwietnia 1989   Aleyska Zjazd 1:31,91 +0,70   Sabine Ginther
6. 7 kwietnia 1989   Aleyska Slalom 1:41,48 +2,03   Gabriela Zingre
19. 8 kwietnia 1989   Aleyska Gigant 2:09,19 +4,58   Kimberly Schmidinger
3.  8 kwietnia 1989   Aleyska Kombinacja ? ?   Edda Mutter
17. 21 marca 1990   Zinal Zjazd 1:25,48 +2,33   Swietłana Gładyszewa
10. 23 marca 1990   Zinal Gigant 2:23,17 +3,25   Manuela Umele
8. 24 marca 1990   Zinal Slalom 1:06,79 +2,71   Katrin Neuenschwander
3.  24 marca 1990   Zinal Kombinacja ? ?   Katrin Neuenschwander

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Furano24 lutego 1991 (zjazd) – 1. miejsce
  2.   Vail16 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Schruns12 stycznia 1992 (kombinacja) – 2. miejsce
  4.   Veysonnaz27 lutego 1993 (zjazd) – 1. miejsce
  5.   St. Anton18 grudnia 1993 (zjazd) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj