Anna Drużynówna – polska nauczycielka, działaczka oświatowa i społeczna na Wileńszczyźnie i Kowieńszczyźnie.

Ukończyła kursy pedagogiczne w Moskwie[1]. W latach 1886–1926 organizowała polskie szkoły i nauczała języka polskiego na Wileńszczyźnie i Kowieńszczyźnie[2][3][4]. Uczestniczyła w kształceniu nauczycielek w seminarium Jeleńskiej. W czasach zaborów utworzyła kilka tajnych szkół, w których nauczała języka polskiego i historii Polski[1][3]. Była członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie[5].

W czasie I wojny światowej organizowała polskie szkoły w Telszach[1][6], które zostały w 1926 roku zamknięte przez władze litewskie[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Ignacy Myślicki, Zarys historji walk o oświatę polską w Wileńszczyźnie i Mińszczyźnie, Warszawa: Warszawa : s.n., 1934, s. 20-21.
  2. Apogryf, [w:] Andrzej Romanowski (red.), Tygodnik Powszechny, Czy Czesław Miłosz musiał pisać po polsku?, 1996.
  3. a b Andrzej Romanowski, Pozytywizm na Litwie: polskie życie kulturalne na ziemiach litewsko-białorusko-inflanckich w latach 1864-1904, TAiWPN Universitas, 2003, s. 293, ISBN 83-242-0087-8.
  4. Ludwika Życka, Zarys dziejów polskiej tajnej oświaty na ziemiach wschodnich, „Dziennik Wileński” (267), Wilno, 19 listopada 1930, s. 3.
  5. Towarzystwo Przyjaciół Nauk (Wilno), Sprawozdanie ze Stanu T-wa Przyjaciół Nauk w Wilnie w r. ... 1913 - wyd. 1914 + dod.: Wyciąg z protokułu VII-go Walnego Zgromadzenia, 1914, s. 22.
  6. Mieczysław Jackiewicz, Polacy na Litwie 1918-2000: słownik biograficzny, Andrzej Frukacz, Ex Libris--Galeria Polskiej Książki, 2002, s. 207, ISBN 83-88455-72-9.