Anna Dudek
Anna Dudek – polska „Sprawiedliwa wśród Narodów Świata”.
| Narodowość |
polska |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
W trakcie II wojny światowej mieszkała w dużej kamienicy w centrum Warszawy. Przyjęła pod swój dach swoją dawną pracodawczynię, żydówkę Helenę Sokolską, która wraz z córeczką uciekła przed Niemcami z getta w Białymstoku. Mimo niebezpieczeństwa Dudek natychmiast przyjęła ich do swojego małego warszawskiego mieszkania, a kilka miesięcy później zdobyła dla Sokolskiej i jej córki fałszywe dokumenty, które umożliwiły Sokolskiej zarejestrowanie się do pracy w Niemczech. Ta zaś znalazła pracę jako służąca u niemieckiej rodziny, która pozwoliła jej zabrać ze sobą córkę. Ryzykując życie dla Sokolskiej, Dudek kierowała się lojalnością i współczuciem dla byłego pracodawcy. W listopadzie 1943 r. Dudek znalazła z kolei kryjówkę dla męża Heleny, Arona Sokolskiego, który przedostał się do Warszawy. Niestety, po zaalarmowaniu władz okupacyjnych przez konfidenta, Anna Dudek została aresztowana i wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie zginęła przed końcem wojny[1].
25 października 1978 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Annę Dudek medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Anna Dudek, Instytut Yad Vashem
Bibliografia edytuj
- Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009