Hannopil (obwód chmielnicki)
Hannopil (ukr. Ганнопіль; pol. hist. Annopol) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie sławuckim. W 2001 roku liczyła 860 mieszkańców.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
1,89 km² | ||||
| Wysokość |
225 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3842 | ||||
| Kod pocztowy |
30030 | ||||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 50°27′13″N 26°53′43″E/50,453611 26,895278
| |||||
Historia edytuj
Miejsce ostatnich lat życia księdza Marka, kapelana konfederacji barskiej.
Po rozbiorach miejscowość znalazła się w guberni wołyńskej, w powiecie zwiahelskim. Po 1831 roku należący do księcia Stanisława Jabłonowskiego, obejmujący 726 osób majątek został sekwestrowany przez władze zaborcze[1].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w listopadzie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 200 osób. 2 marca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do getta w Sławucie[2].
Zabytki edytuj
W Hannopilu znajdują się ruiny pałacu wzniesionego przed 1757 rokiem[3] przez księcia Antoniego Barnabę Jabłonowskiego (1732–1799), męża księżnej Anny Sanguszkówny (1739–1765), herbu Pogoń Litewska. Pałac otoczony był rozległym parkiem[4] z okazami dębów, jesionów, lip[3]. Obiekt pozbawiony opieki kolejnych właścicieli zamienił się w ruinę. Część pałacu zniszczonego przez pożar rozebrano. Druga część, która przetrwała I i II wojnę światową nie przypominała pierwotnego założenia. Na początku XIX wieku pałac został przebudowany na styl romantyczny[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Janusz Iwaszkiewicz, „Wykaz dóbr ziemskich skonfiskowanych przez rządy zaborcze w latach 1773 – 1867”, wyd. Rady Naczelnej organizacji ziemskich z okazji powszechnej wystawy krajowej w Poznaniu, Warszawa 1929
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1323.
- ↑ a b c Annopol. www.wolhynia.com. [dostęp 2016-07-09].
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XV cz. 1. Warszawa: 1880-1902, s. 33-34.
Bibliografia edytuj
- Kajetan Koźmian, Pamiętniki, T. 1; wstęp oraz komentarz Juliusz Willaume; wstęp edytorski, ustalenie tekstu w oparciu o autograf oraz komentarz filologiczny Marian Kaczmarek i Kazimierz Pecold; przedmowa Artur Kopacz, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972.
Linki zewnętrzne edytuj
- Annopol 3.) A., dawnej ''Hlinniki'' (pow. ostrogski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 33.
- Annopol
- Hannopil na stronie Rady Najwyższej Ukrainy